meira samansett enn tað, vit vanliga hugsa. Hvar eru menninir? Trupulleikin er sjálvandi ikki, at kvinnur, í eini heildarmynd, hava fingið sterkari støðu í samfelagnum, tí tað er at rokna sum eitt heilsutekin [...] almenna føroyska kjakið um kyn og javnrættindi síðan sjeytiárini fyrst og fremst hevur snúð seg um kvinnur og kvinnulív, so hevur – tilvitað ella ótilvitað – blinda eygað ofta verið vent ‘hinum’; tessvegna [...] Trupulleikin er tó tann, at nútíðar samfelagið í grundini setir heilt onnur sosial krøv til ungar kvinnur og menn. Tað er í ringasta føri beinleiðis sjálvsoyðandi at ‘taka tingini sum ein maður’, tí tað

heldur um hesa kravgongu. – Tað er í lagi at brúka sína demokratisku ávirkan á ymiskan hátt, men kvinnur í Føroyum hava longu kropsligt sjálvræði, so tí undrist eg á eina kravgongu um júst hetta. Les samrøðu

reiðan pening snýr lønarlyftið seg eisini um at viðurkenna øll størv og uppgávur – eisini tey, sum kvinnur vanliga røkja. Lønarlyftið skal eisini eggja fleiri ungum at velja umsorganarøkið sum lívsstarv.

gerandiskostur. Og á hinari síðuni liva fólk í kríggsherjaðurm økjum. Børn og skúla verða bumbað, kvinnur eiga við keisaraskurði uttan doyving, matur manglar og ræðuleikarnar eru nokk uttanfyri tað við yvirhøður [...] givið til starvsfólk á heilsu, umsorganar, barnagarðs- og námsfrøðiøkinum, og lønarmunurin millum kvinnur og menn er minkaður. Løn undir útbúgving til Heilsuskúlan kemur nú, barsislskipanin er broytt til [...] universitet o.s.fr. Hava ítróttafólk, sum bjóða bæði Europa og heiminum av. Tak hondbóltin har bæði kvinnur og menn hava spælt seg víðari. Tað er heilt heilt ótrúligt. Vit hava í veruleikanum alt, sum skal

vera avmáldur, ella rættari avmáld, kann vera størsta filmslist. At vera fluga á vegginum, tá tvær kvinnur ætla sær í ball, og eingin annar er til staðar, enn guli liturin á hurðini, kann eisini vera størsta

komin langt á nógvum økjum, men hasir miðaldartankarnir eru enn at hóma í samfelagnum millum bæði kvinnur og menn, sigur Eyð Matras 500 ár er liðin síðan Luther festi teir 95 avlátssetningarnar á kirkjudyrnar

nøkrum vikum síðani, tá hon sat í kantinuni á einum flakavirki og prátaði við tvær føroyskar kvinnur. – Ein eldri maður kemur yvir, hyggur at mær og sigur: “Noy hendan skilir einki av tí, sum tit siga

viðgerðin av málinum verið skuffandi fyri Bjarna Kárason Petersen. – Mann missur mótið. Tvær ungar kvinnur koma við einum góðum og einfaldum uppskoti, men man sigur, at tær eru ungar og naivar, og at tað

hava lagt merki til, at tað eru nógv fleiri kvinnur, altso stakar mammur. Eg veit ikki, um tað er rollufordeilingin í okkara samfelag, sum ger tað, at kvinnur eru skjótari til at biðja um hjálp enn menn

Nógvar kvinnur aftra seg við at fara og svimja ella sóla sær, tí tær stúra fyri, at tær hava for stóran búk, lør ella armar. Hetta er for galið, meinar kropsaktivisturin Elisa Vang, sum áhaldandi roynir [...] nógvum, serliga kvinnum, í dag – eisini kallað fat-shaming . – Eg finni meg ikki í, at so nógvar kvinnur ikki skulu tora at sóla sær, bara tí tær hava yvirarmar og stóran búk. Onkur noyðist at traðka fram [...] tvørakvinnan Elisa Vang. Á sínum Instagram-vanga setur hon orð á hetta tabu-evnið, sum fyri nógvar kvinnur er ringt at snakka um. Hon pakkar einki inn, kemur við einum erligum glepsi, tá tørvur er á tí, og