Tværtimod er der tale om en bemærkelsesværdig trofast filmatisering. Naturen kommer til sin ret, filmens store budget giver visuel bonus, og flere mindre sikkelser er blevet mindeværdige vignetter. Isoleret

omskiftelighed og foranderlighed og usikkerhed, som er filmens grundteme - forgængelighed, horfængelighed. »Barbara« er muligvis ikke Nils Malmros? største film, men her er vor største filminstruktør. Alene derfor [...] ? Malmros hevur skapt ein vakran film, skrivar Jyllandsposturin í sínum ummæli av filminum um Barbu og harra Pál. Í blaðnum leygardagin sigur Johs. H. Christensen m.a. » ? Med artistisk elegance jonglerer

» ? Den to-en-halv-time lange film opleves ikke som ét minut for lang«, skrivar Niels Frid-Nielsen í blaðnum Aktuelt. » ? Nils Malmros har forladt sit faste miljø blandt børn og unge i den århusianske [...] middelklasse til fordel for 1700-tallets Torshavn og omegn. Filmen er båret af en dyb kærlighed til de færøske landskaber, havet og fjeldene. Malmros formår virkelig at bruge naturen og de små gyder i [...] fungerer langt hen ad vejen som en lovsang til lidenskabernes suveræne huseren i menneskelivet. I filmen formuleres det i replikker som: »Fornuften stiller sig i vejen for visdommens erhvervelse« og »den

herímillum Barba og harra Pál - verður í komandi tíðini mettir av altjóða samansettu nevndini, forign Film Commetee undir amerikanska filmsakademinum, sum letur Oscarheiðurslønirnar. Nevndin fer ikki fyrr

som er blitt sjeldent i dagens film. Jeg ser ingen god grunn til ikke å la seg forføre av ³Barbara² .» Norðurnorska dagblaðið Nordlys letur seg eisini lokka: «Det er en film som fanger deg fullstendig fra [...] historie fra Færøyene på 1700-tallet». Um Anneke von der Lippe skrivar hann: «Hun er nesten hele filmen alene, når hun med kropp og sjel og en utrolig nyanserikdom maler frem den legendariske færøyske [...] fra første bilde» og Bjørn H. Larssen endar sítt ummæli við: «Barbara er blitt en praktfull film. Vidunderlig deilig er den.» Bjørn H. Larssen letur eisini væl at mátanum Nils Malmros letur hyggjaran hitta

eitt líka stórt tiltak í Norðurlandahúsinum fyri føroyskari framleiðslu sum fyri einum útlendskum film og einari útlendskari filmsfyritøku.    Ella hví var ongin føroysk almenn luttøka í Gijón, har øll

verður eitt mentunnarkvøld á Løgten Kro. Har fer Jan Haugard, sum eisini er hálvur føroyingur, at vísa film um Føroyar. Á skránni verða eisini tvær konsertir. Ingun Simonsen fer at syngja, eins og væl kenda

lokalurin framleiðslustjóri fyri filminum, ikki. Tá eitt filmslið soleiðis fer burtur í onnur lond at taka film upp, hava tey altíð eyka tól við, og tað hødu hesi. Flmsupptøkurnar vórðu tó seinkaðar ein dag orsakað

mánaði vórðu sýnd fram á framsýningini Hendur & Hugflog. Tá ið Føroya Banki gjørdi avtalu við Per Holst film um at fíggja búnarnar, varð dentur lagdur á, at búnarnir í størst møguligan mun vórðu gjørdir í Føroyum [...] øll, sum hava verið við í filminum. Tað var eisini við í avtaluni millum Føroya Banka og Per Holst film, at klæðini skuldu verða verandi í Føroyum aftaná framsýningarnar, og at tey skuldu verða til gagns

ikki einans um myndlist uttan eyðvitað um øll sløg av »opinberandi« list ? skaldskap ? tónleik og film o.s.fr. ? Listin setur á stovn ymisk »mál« umframt tað vanliga kenda málið ? mál sum kunnu, ? um ikki