Heldur ikki nú var hann í iva. Nógv rúseitur kom í brúk millum serliga tað unga fólkið, og harav nógv neyð. Samfelagið legði dentin á, at basa hesum trupulleikum. Barrow er púrasta turrløgd fyri alkohol til
vit sjálv ikki »hálv« menniskju. Var tað so, at Føroya fólk kendi seg sum danskarar, so var eingin neyð; so var tann føroyski samleikin undirskipaður tí danska, eins og t.d. jútskur samleiki, og so hevði
teir sleppa at velja ímillum meg ella játtanina hjá landsstýrinum. Og eftirsum at teir vóru í dýrastu neyð fíggjarliga, kann ein og hvør rokna út, hvat teir høvdu valt. Teir vóru eisini sum smør, so leingi
leggja til rættis tilgongdina innan sjúkrahúsverkið. Enn einaferð verður gingið á gomlu gøtunum. Neyðugt er at miðsavna verður sagt. Og Tummas í Garði leggur afturat, at “Tað er heilt upplagt, at vit
eini serligari viðgerð. Eisini kann gerast ein skipan har peningurin fylgir sjúklinginum. Her er neyðugt at sjúkrahúsini ganga frá tí gomlu uppgerðini sum kallast seingjardagakostnaður. Hetta kann
ja. Skaldini megna ikki at gera eitt likam frískt, men tey kunnu vera við til at lætta um sorg ella neyð, og í onkrum føri kunnu tey grøða eina sál. Eg skal nevna eitt dømi um hetta, sum kemur til sjóndar
hann byrjaði at skriva yrkingar longu sum smádrongur. - Eg byrjaði at skriva løg sjálvur mest sum av neyð - tað var eg noyddur til, fyri at sleppa at syngja og spæla orðini, eg hevði yrkt. So eg lærdi meg
júst aðaltrupulleikin hjá javnaðarmonnum í dag, tað eru eingir arbeiðarar eftir. L. O. er í dýrastu neyð og hevur eina gølu fyri og aðra eftir at dragast við. SID hevur fáar ella ongar limir. Andeilstankin
avvarðandi lata ofta verri at enn teimum nýtist. Hinvegin skilji eg væl avvarðandi, sum kæra sína neyð, tá tey dag og nátt mugu taka sær av teirra gomlu foreldrum. Tað er bæði strævið og bundið. Tá ið
menniskjansligheitina, vit fingu við okkum úr paradísinum, tá alt var sára gott, eingin sorg, eingin neyð, eingin synd... Innast inni, har sum vit eru og verða særd, har vit kenna okkum hjálparleys og maktarleys
