út av sínari vitan og royndum. - Tú fylgdi væl við, hvussu siglt bleiv. Tá tú hevði frítúr, kom tú javnan oman á bryggjuna, tá vit løgdu at. Vit gjørdust bestu starvsfelagar og góðir vinmenn, ið hildu nógv
fingið sær summarresidens á Hellunum. Her eigur hann fitta borg uttalaga í bygdini og tú sær hann javnan har norðuri ljósu tíðina, alt eftir um lágætt er. Hann er eisini medeigari í knørri, einum seksmannafari
Kjartan, var systkinabarn hennara. Denna arbeiddi eisini í sínum ungu døgum í handlinum. Hon kom eisini javnan til Sannu at vitja. Eg minnist, at hon plagdi at hava synirnar Poul og Høgna við sær. Høgni var so [...] frí mikudagar. Tey hjá Sonnu vóru so ótrúliga trúføst. Eftir, at eg var gift til Gøtu, komu tey øll javnan at ferðast, ella tey komu inn á gólvið, um leiðin gekk framvið. Sanna gjørdist heilt gomul. Hon doyði
neyðuga heppnið við sær. – Eg eri sjávandi sera fegin um at fáa sigurin í hús. Talan var um ein sera javnan dyst, sum kundi farið báðar vegir. Víkingur legði okkum undir eitt ávíst trýst í seinra hálvleiki [...] einasta málið í dystinum, segði Julian Hansen. Rótutur dystur Sum heild gjørdist talan um ein sera javnan dysti, har bæði liðini høvdu stórar trupulleikar at koma fram til líkinda málmøguleikar. Til tað
starvast har var serstakliga áhugavert og avbjóðandi. Har bar ikki til at detta burtur í millum, tí javnan var bæði munnlig og skrivlig eftirmeting á skránni. Lønin hækkaði eina ferð um árið - og gjørdi hon
hevur havt hampiliga fitt samskifti við føroyingar. Eitt nú teir, sum hava fiskað í Norðsjónum, hava javnan landað í Hanstholm. Býurin liggur høgliga fyri í so máta. Og eitt, sum hevur sermerkt Hansholm, og
leikti fyri danska stórfelagið FC Keypmannahavn. Todi er framvegis ein legenda í FC Keypmannahavn, og javnan síggjast FCK fjepparar ganga við troyggju nummar 12, har Todi stendur á rygginum. Hetta hóast tað
fólk, kanska serliga kvinnur, sum hava tørv á at koma saman við øðrum kvinnum, sigur Tórharda, sum javnan fær áheitanir frá fólki um at skipa fyri slíkum skeiðum.
avbjóðingarnar í okkara fólkasamanseting verður eldra ættarliðið eisini nevnt. Tað harmar meg, at vit javnan hoyra um sokallaðu »eldrabyrðuna«. Tað gráa gullið við sínum kunnleika, vitan og virðum verður gjørt
Sum tey halda vera sjálvsagt. Seinastu tíðina hava nógvir gestir vitjað okkum. Og sjálvur hitti eg javnan útlendsk ferðafólk, politikarar og miðlafólk. Felags fyri tey er, at tey her síggja nakað, sum fær