litir á. At tit geva Føroyum eitt snið, sum samsvarar við tykkara hugsjón um landið. Tað er tykkara rættur, tí vissi tit vilja, so er tað tykkara land. Her fáa tit pláss, her hava tit møguleikar. Her kunnu

avlívaður, og til hevði borið at rikið politikk sum tað sømir seg í einum veruligum fólkaræði, har allur rættur og full ábyrgd eru tvær alin av sama vadmali. Raðfestingin er greið: Principalt føroyski staturin

loynum – einans hugsa um at finna veg og ryðja rás og ikki unna sær matnáðir ella blund í eyguni – ein rættur stavnabúgvi skríður í skræðuni – “thi nidkærhed for dit hus har fortæret ham” – hann hevur sum fyrimynd

gomul menniskju (í móðurlívinum) rætt til ikki at verða myrd. Men, og hervið kjarnin, hetta er ein rættur, vitonnur, í leiklutinum sum moralskir aktørar, vit, ið skilja hugtakið “rættindi”, hava veitt. Á

rætt at uppala børnini eftir teirra grundsjónarmiðum. “Trúðarfrælsi er jú ein grundlógartryggjaður rættur hjá hvørjum einstakum ... !”, fortelur hr. Nolsøe sínum mikrofonhaldandi MESS-kammerati. Eyðun-Eyðun

rætt at uppala børnini eftir teirra grundsjónarmiðum. “Trúðarfrælsi er jú ein grundlógartryggjaður rættur hjá hvørjum einstakum ... !”, fortelur hr. Nolsøe sínum mikrofonhaldandi MESS-kammerati. Eyðun-Eyðun

Luddistiskt, kanska, men grundliggjandi eri eg ímóti ísáðing, av tí at eg ikki meini, at tað er ein rættur at fáa børn, men ein møguleiki... og jú, eg helt tað sama áðrenn eg endaði við fýra børnum, øll

Tuskaði runt allan dystin og legði rumensku verjuna undir trýst. Skoraði fyrra málið, tá hann sum ein rættur áleypari rann seg í rætta stað í júst røttu løtu. Ivan Joensen: 4 Kom inn á miðvøllin fyri Boga og

táttur, rætturin at niðra átrúnað, so stillandi og spakuliga verður oystur við sýru. Og er tað hesin rættur, ið kanska er fyri størstum ágangi. Tí tvørtur um verðina verða teir ómetaligu ágóðar, fingnir til

nógvu ættarliðini, ið skula búleikast á hesum klettum, í ókomnum árum. Tað er eingin sjálvsagdur rættur, sum okkum er latin upp í hendi, at selja út av frumburðarrættinum. Tað er flestum kunnugt hvussu