sum tá ikki fekk lagt at í Havn. Spurningurin er um nakar annar er á lívi, sum hevur upplivað hesa sigling, sum endaði, tá ið tað kom ein rættulig havn í Havn. Teir báðir vóru so óvanliga góðir brøður, hóast
sum messudrongur við Isafold hjá Skipafelagnum við Conrad Skaale sum kokki. Teir fóru í farmasigling, og tá kom Albert fyrstu ferð rættuliga uttanlands. Aftaná fór Albert við Mortan á Argjum, sum undir
selja í Bretlandi. Tað kann verða nevnt, at tá ið Johanna í 2005 gjørdi ein minningartúr um hesa sigling í samband við, at 60 ár vóru liðin síðan bardagalok, gekk hesin túrur til Norðfjørðin. Tað komu eisini
overlæsset båden med fisk, så de ere sjunken. Jógvan á Hólum doyði longu í 1892 sum 37 ára gamal. Í siglingarsøguni er hetta skrivað um tilburðin: 25. november 1892 vóru 11 bátar ú Hvalba á útróðri fyri vestan
andi fyri hansara leiklut í høvuðsverkinum. Tað er heilt klárt fyri meg, tá ið eg útgreini hesa sigling, hvussu stórt álit var á trúboðarabólkarnar. Danielsen var ein partur av teimum.” Sigast kann, at
fleiri lýsiføt at slætta sjógvin. Tað bleiv av ringasta veðri av útnyrðingi. Hetta var ein óhugnalig sigling. Teir repaðu seglini, meðan teir sigldu undan. Teir fingu ein so stóran sjógv, at sluppin lá heilt
Fuglø var skipari. Jakku og Gimmi hjá Gustav á Sundi vóru við. Jakku hevur fyrr greitt frá hesi sigling í Miðvikuni. Eg møtti so upp dagin eftir, og vit fóru so avstað. Norðbúgvin hevði verið ein túr
tá ið siglt var millum lond, og hann kláraði 10 míl. Brennievnið hjá skipinum var kol, og undir sigling brúkti hann 10 tons um samdøgrið. Hetta var øgiliga strævið hjá fýrbøtarunum, onkuntíð tók eg eina
skrivað um hesar vanlukkur, fyrst og fremst í FF-blaðnum. Nógv av hesum hevur eisini veriåð í Føroya Siglingarsøgu hjá Páll Nolsøe. Men talan er eisini um nýtt tilfar, sum er grundað á samrøður við fólk, sum
