áður tikið fram sum dømi um avgjaldshækkingar, sum flokkurin ikki kundi funnið upp á at framt. Men ofta etur hundur tað, hann havnar, og soleiðis tykist eisini vera hesaferð. Endamálið er at flyta pengar

at spæla upp við teir. Vit hava onga umbering fyri ikki at fara inn fyri at vinna. Tung lið liggja ofta væl til okkum, so vit fara at koyra á til báðar dystirnar, sigur liðskiparin sum vónar at síggja og

sett á stovn á Tvøroyri í 1915, við tí endamáli, at betra um korini hjá verkamanninum á landi, ið ofta livdi undir sera trongum korum. Í 1922 er tað so, at kvinnur á Tvøroyri eisini sláa seg saman, fyri

er ein stuttur, lættlisin tekstur, sum viðger eitt evni ella setur fram próvførslu. - Ritroyndin er ofta persónlig og eygleiðandi. Sansirnir verða brúktir til at geva ritroyndini fyllu, og hetta gevur lesaranum

vanliga skúladagin – har skúlakarmurin er ov trongur. Næmingarnir skulu hóska inn í ein karm, sum ofta er ein bókligur skúladagur. Summir næmingar heilt upp í 8-9 tímar um dagin. Lærihugurin svinnur hjá

fleiri heiðurslønir. Sum navnið á fløguni “Gonguteigatúnatos” vísir so syngur Dania í sangum sínum ofta um ting, sum fyri flest øll eru dagligdags og viðkomandi. Til dømis lýsir hon í sanginum “Heim” hvat

bjóðað starvið sum skúlaleiðari á Guldminen hjá FC Midtjylland og ISI. Slíkir møguleikar koma ikki ofta, og tí valdi eg at taka av. Samstundis eri eg takksamur fyri, at HB hevur gingið ynskinum á møti,

sambandi við lestur og yrkisleiðina seinni í lívinum. Luttakararnir eru nógv saman undir skeiðnum, og ofta verða sterk vinabond knýtt, sigur hann. Lesandi og nýútbúgvin við øllum vísindagreinum eru vælkomin

lata seg kannað í Vágum, tí tað hevur lætt munandi um, at tey hava skulað av oynni seint á kvøldi, ofta við børnum, fyri at lata seg pota í Havn ella aðrastaðni í landinum. Tilsamnast hava tey gjørt einar

mótvegis náttúruni, gera vit mótvegis okkum sjálvum. Tað, ið vit broyta í náttúruøkjum, vit ofta vitja og hava gleði av, broyta vit í okkum sjálvum. Hygg at hesari myndini, sum eg havi frá he