eisini etið grind og spik alt lívið, sigur hon og leggur afturat, at hon ikki hevði borðreitt við grind arbeiddi hon í barnagarði. - Tað hevði verið synd í búfólkunum, um heimið fekk grind og tey onki [...] seinastu árini, tí stovnurin ikki hevur átt grind. Í summar hevur grind tó aftur verið á matarskránni, og tá tey eldru, sum búgva á heiminum tá fingu grind, vórðu tey ómetaliga væl nøgd, og tey ótu eisini [...] soleiðis ganga undan sum góðar fyrimyndir, og ikki geva búfólki meir grind og spik enn tilmælt verður. Tó, so fær búfólkið á Boðanesheiminum grind og spik av og á, tí tað er munur á at gera mat til eldri, ung

longur sambært okkara hægstu heilsumynduleikum. Les eisini: At eta grind: Almennir stovnar eiga at ganga á odda Vit varpa ljás á grind sum kost á temasíðunum í Sosialinum hetta vikuskifti, og har ber til [...] Tað er dyggiligur dupultmoralur, at grind, sum ikki er egnað sum mannaføði, verður borðreitt á almennum stovnum, so sum á sambýlum og sjúkrahúsum, heldur Aggi Ásgerð Ásgeirsdóttir, listakvinna og læraralesandi [...] saman, staðfestir hon álvarsliga. Almennu stovnarnir mugu siga, at nú gevast teir við at bjóða fólki grind, tí tað er ikki mannaføði longur. Gera stovnarnir ikki tað, so tekur almenningurin ongantíð tilmæli

Askam`s smiðja var ”úti í Grind”. Søgan um smiðjuna er hendan: Thomas Askham, sum stovnaði smiðjuna, varð føddur í Vági í 1865. Í 1882 flutti hann til Havnar og fór í smiðjulæru hjá »Smed Jensen« í Smiðjuni [...] flutti hann aftur til Havnar at búgva og fór at arbeiða í gomlu smiðjuni hjá Magnus Sivari »úti í Grind«. Í 1908 keypti Thomas smiðjuna frá Magnusi Sivari, og byrjaði sjálvur egna smiðju undir navninum

sum í heilt gamlari tíð varð kallað Saltangará. Heilt aftururi í tíðini verður tosað um, at ein grind varð hildin til "i en liden viig ved Saltangarå". Í dag kenna vit ánna undir navninum Løkin. Skelti

eini bátsvan­lukku. Ólavsøkudag í 1895 var ein stór grind í Miðvági, har tað doyðu 547 hvalir. Jákup var farin í grind, og her var nóg mikið av grind og spik at fáa heim við sær. Men við Kirkjubønes søkkur [...] pápi Kristian Djurhuus, løgmann. Teir vórðu bjargaðir av einum øðrum báti, sum eisini hevði verið í grind. Tað, sum bjargaði teimum var, at teir dugdu so væl at svimja skrivaði Dimmalætting. Orsøkin til,

vit, og ein avleiðingin hjá høvundinum er, at hann fyri langari tíð síðani talaði at tí mátanum, grind varð dripin uppá. Á hesum øki hevur høvundurin fingið rætt, og tað er stórur munur á grindadrápi nú

Ommu líka út í tún, har var lív og gleði. Ikki áttu tey nakra jørð og seyð, men fiski og eplum og grind og spiki var altíð nokk av hjá teimum og okkum. Einaferð, tá eg hevði keypt Kvíandal sum haruhaga

dagin, stutt eftir at grind var deyð í Havn. Tá legði Holten amtmaður í krovið á honum, tá teir hittust á Áar­veg­num. Orsøkin var, at Lützen hevði givið elstu børnunum frí at fara í grind uttan at skrivligt

hjá havnarfólki at fáa feskt í pottin, nú grind hevur verið alla staðni í Føroyum, uttan í høvuðsstaðnum. Lakaíløtini eru fylt kring landið, tú kann keypa grind víða um, og nú kuldin fer at koma í luftina

Tað verða ikki vit í Føroyum, sum koma at gera av, um vit framhalandi skulu drepa grind í Føroyum, ella ikki. Tað er Johan Dahl, løgtingsmaður fyri Sambandsflokkin, púra greiðir um. Sum vit skrivaðu í [...] heldur hann, at vit eru ein so lítil og viðbrekin tjóð, at tað vera ikki vit, sum gera av um vit drepa grind í framtíðuna. Tað vera tað onnur, sum fara at gera av, og tað einasta, sum vit so skulu taka støðu [...] verður við okkara rætti á hesum øki. – Tað verða onnur, sum gera av, um vit skulu sleppa at drepa grind ella ikki, tí vit verða stýrd av teimum londum, vit útflyta okkara vørur til, sigur sambandsmaðurin