fyribyrgir nógvum sjúkum. Eitt gott “citat” sigur: Jú meira tíð, tú brúkar upp á at røra teg, tá tú ert ung/ur, jú minni tíð brúkar tú hjá læknanum, tá tú verður eldri. Hevur tú tað betri likamliga og sálarliga

ovalaga í hennara raðfesting. - Miðnámsskúlarnir eiga at fáa betri umstøður og ung eiga at fáa betri íbúðarviðurskifti. Ung lesandi í Havn hava ógvuliga ringt við at finna nakað at búgva í og tað, sum tey [...] hugsað meg væl um. Jú, eg ivaðist eitt sindur, men eg haldi, at tað er rætt at royna, hóast eg eri ung og hóast mamma mín helt, at eg átti at bíða. Hon heldur, at tað kanska fer at skaða mína framtíð. Soleiðis

Petra endurtekur ferð eftir ferð, at hon ikki dugir at síggja meiningina í hesum. ? Hví skuldi ein so ung genta doyggja, og hví skuldi tað júst vera eg, spyr hon. Har er ongin meining í, og tað kann vera líkamikið

als ikki, men eg vóni bara at eg havi góða heilsu og eri nøkulunda klár í toppinum. Øll vilja vera ung, eingin vil vera gamal. Men alternativið er verri. Eg vóni bara, at eftirlønin er so mikið góð, at

í Føroyum? Eg eri ikki nóg nógv í Føroyum til at hava gott innilit, men sum heild rokni eg við, at ung ikki halda tey bara skulu byrja. Men tú skal byrja onkrastaðni. Fyri mær sýnist tað sum um, at íverksetan

Men gammel kærlighed ruster ikke, og Guds kærlighed er så skinnende som aldrig tidligere. Han er så ung og så stærk som nogensinde og her i pinsen går han til sagen som ingensinde før. Han kommer krybende

kjelne Opdragelse dog blive, naar de ere fremvoxne, til nogle ret flinke, raske ja endog maneerlige unge Mennesker. Tankavekjandi, ikki sannheit? Hetta líkist tí, sum sagt er um gamla eskimoiska veiðusamfelagið

at tú skal seta grímuna á teg sjálva, áðrenn tú fer at hjálpa børnunum." Hesa myndina brúkti ein ung íslendsk mamma at tveimum børnum, tá hon í einum vikublað greiddi frá, hvussu almannaverkið hevði hjálpt

broytingarnar verið so smáar, at tú ikki hevur meira enn varnast tær. Allarhelst gekk omma her, tá hon var ung. Sjálv kom eg her sum barn saman við mostur, og vit systkinabørnini spældu gitispæl við sukurmolunum

eitt stað sum Kondittaríið fyri neyðini, tí Kondittaríið var fram um alt staðið har fortíð og nútið, ung og gomul, møttust og bundust saman. Eg vóni inniliga, at til ber at finna onkra loysn, so Kondittaríið