við verkætlanini. - Tað er rættiliga stór líkasæla, tá ið tað snýr seg um javnstøðu í Føroyum. Tú skalt orka øgiliga væl at seta slíkt í gongd og fylgja tí upp. Tað er lætt at missa mótið, tá tað verður

endurgeva bíbliuna, er adressan skeiv, tí so má hann venda sær til tann, ið hevur skrivað bíbliuna. - Og skalt tú seta bíbliuna og grein 266-b upp ímóti hvørjum øðrum, veit eg, hvat eg velji, sigur formaður M

røkkur tykkara toleransa ikki til Miðflokkin og teirra meiningar? ? Ein maður segði einaferð, at tú skalt ikki vera so tolerantur, at tú tolererar tey intolerantu. Miðflokkurin er intolerantur ímóti samkyndum

tað er also munur at vera ein strippari og at vera ein hora*. Ein hora tekur pengar frá tær, um tú skalt hava eitt lítið frá henni, og tað er ólógligt í Føroyum. Har afturat, so má ein ordna fyri einum Horuhúsi

ella stjóran. Tað skiftir eitt sindur. Sum sigur við kirkjugangaran, barnið ella arbeiðsfólkið: “Tú skalt gera, sum eg sigi. Ikki sum eg geri.” Men sjálvandi gera fólk ikki tað. Tað telur nógv meira, hvat

lætti at sleppa úr tí. Men tað er heldur eingin loyna, at tað er eitt árent starv, har tú allatíðina skalt standa til svars fyri tað, sum stovnurin ger. Tá kann tað onkuntíð gerast eitt sindur strævið. - Serliga

eg kann verða frelstur?« ? Og svarið var sera einfalt, vers 31: »Trúgv á Harran Jesus Kristus, so skalt tú verða frelstur, tú og hús títt!« Hatta svarið er so einfalt, at flestu menniskju vilja ikki góðtaka

so frægt. ? Tá eg sá, at Elin Mouritsen skuldi leikstjórna, so hugsaði eg við mær sjálvum, at nú skalt tú lúka hennara ótrúliga hørðu krøv. Millimetrar eru alt ov stórir hjá Elini Mouritsen. Giga-millimetrar

álopsher: Hann lærdi teir (t.e. jødarnar) sum nakað nýtt, at skalt tú vinna í bardaga, so skalt tú ikki sita og bíða til fíggindin leypir á, men tú skalt leypa á fíggindan í hansara egna umhvørvi, har hann minst [...] skýmingin legðist, tá kundi onkur angist, vit ikki altíð fataðu, brádliga seta at hjartanum. “Tá skalt tú biðja Jesuspápa vera hjá tær,” hevði mamma sagt. Og tað gjørdi eg, og tað hjálpti. Men tann allarfyrsta [...] fram hesi orðini: Vilt tú vera fullkomin, tá far og sel alla ogn tína og gev teimum fátæku, og tú skalt eiga dýran grip í himli. Hini minstu Greinin hjá Hans Andriasi rann mær í huga, nú eitt rættiliga

ráð vóru góð. - Eg havi gjøgnum lívið lært, at hart arbeiði lønar seg. Hevur tú eina gávu, so skalt tú skalt brúka gávuna, og mann skal ongantíð geva upp. Har er ein tíð til øll, og knappliga so kann okkurt