har hon kom. Hon var upptikin av at taka til sín og gleðast yvir alt sum var rundanum hana. Og fyri Guds smáu skapningum, tey ómælandu dýrini, hevði hon størstu virðing og kærleika til. Undrandi standa vit

ikki Gud, elskar tú ikki næstan, soleiðis, Gud ætlaði, at tú skuldi gera. Hvat merkir nú tað at vera ein kristin?... at trúgva á Jesus og at fylgja honum? Tað merkir við Guds hjálpa at elska Gud av øllum [...] honum ígjøgnum, tá ið Gud kallaði hann til umvendingar, 21 ára gamal, umborð á skipi hetta árið, 1950: ”So er tað tá vist, eg frið havi funnið í tær, Harri Krist! So tori eg trúgva, at Gud elskar meg, at Jesusar [...] liva, meðan hann livdi, og tí ynski hann ikki at umrøða sjúku sína. Hann hvíldi í Guds hondum, og rødd hansara um Guds stórverk tagnaði ongantíð! Hann takkiði Gudi, og hann vitnaði um sín trúgva Harra

Tórður, Barbara, Elin, Tórunn, Adrian og Sandra. Okkara tankar eru hjá tykkum hvønn dag, og biða vit Gud styrkja tykkum i hesu sváru tíð. Sov blítt og søtt og droym um sól, sum lýsir yvir garð. Guð faðir

Steinbjørn í Lambanum í Fuglafirði, hon var elst og átti ein beiggja, Sandy, sum er 6 ár yngri. Harrin Gud hevur myndað okkum øll, vit eru øll serstøk, hava øll okkara serðeykenni og persónsmenskur. Tó kunna [...] í vitanini um, at Anja er farin til ein betri bústað, har eingin sorg, sjúka ella pína er longur. Gud hevur tikið eina av Sínum vøkru blómum heim til Sín. Hann sá hana, har hon sat í mongdini klovin upp

røktarheiminum. Og meira eg havi hugsað um hetta, tess minni veit eg, tí Guds vegir eru ikki mínir vegir, og tó veit eg, at tað Gud vil, altíð førir til tað góða. Mánakvøldið slapp hann og nú er Andrias [...] koyristóli, og var fullkomiliga givin upp í hendurnar á røktarfólkunum. Og eg havi hugsað nógv, um hvat Gud vildi læra Andrias, nú hann lá sum sum eitt barn og illa nokk orkaði at tosa og fylgja við hvat hendi [...] Har halda tey nú halgan fund og takkarsong á hvørji stund; eitt samfallsljóð sum várloyst flóð til Guds kvað teirra lund Tað er Andrias á Marknagili skrivað verður um. Hann var føddur í Oyndarfirði 19.

Mín góða mamma, takk fyri tað tú okkum lærdi, at elska Gud, hann ei sín son spardi. Tú farin er, so sára verður saknað. Aftur tú er pápa hjá. Sovið søtt, til tit aftur vakna. Ein fyrimynd tit vóru. Og

arbeiði. Hon var ein sera gudrøkin kvinna og hon royndi í øllum verki sínum at bera seg at, so sum Guds orð fyriskipar. Tað harmaði hana mangan tey seinnu árini, at so langt var millum hana og hennara ommubørn

vekk, so at eg, ta tíð eg livdi, sum á blómugøtu gekk. Tit í Harrans hús meg bóru, lærdu meg at kenna Gud, og at tann, sum trýr á Jesus, fær í himli góðan lut. Tí var lív mítt her ein gleði, Tryggheit, friður [...] Ongin veit, hvat lívið bjóðar; kanska fekk eg besta lut, tí at eg á ungum aldri sloppin eri heim til Gud. Deyðans myrkur skjótt fær enda, og eg síggi dagin, tí fyri mær ein nýggjur heimur bíðar aftan fyri

minnist eg aftur á hendan sang, ið tú dámdi so væl: Takk Gud fyri alt sum hendi Fyri gávur tú oss ber Fyri tíð sum er at enda Fyri stundina sum er Takk Gud fyri ljósa várið Fyri myrka kalda heyst Fyri hvørt

druknaður. Vit standa spyrjandi, sum vit altíð gera tá ið deyðin kemur á gátt. Hví? Men takk góði Gud, at tú hevur svarið, tí tú sigur í orðið tínum, at áðrenn eg myndaði teg í móðurlívi, vóru dagar tínir [...] ommubørnum. Annars vit øll hvør í sínum lagi kunnu goyma minnini um teg í okkara barmi. Takk góði Gud at hjá tær er einki hálvgjørt. Alt er fullgjørt. Má Harrin geva tykkum styrki framyvir til at bera