tørvurin á arbeiðsmegi er stórur og trupul at nøkta. Tey bera við sær nógvan kunnleika, vitan og mentan, sum kemur og í størri mun eigur at koma føroyska samfelagnum til góðar. Fleiri og fleiri tekin eru
Føroyar hava fleiri felags áhugamál, sum fevna um millum annað fiskivinnu, veðurlag, umhvørvi, heilsu, mentan, ferðavinnu og mál, ið viðvíkja Arktis. Samstarvsavtalan millum Rannís og Granskingarráðið skal eyðmerkja
Bókin er á tremur við upplýsingum ikki bara um ferðamøguleiikar fyri vitjandi, men eisini søgu, mentan og um gerandisdagin hjá føroyingum. Nógvar myndir eru eisini at finna í bókini. Fríggjadagin 27.mai
norðuratlantiskum viðurskiftum við Københavns Universitet og fyrrverandi lektari í føroyskum bókmentum og mentan við Fróðskaparsetur Føroya. Bergur Rønne Moberg hevur granskað William Heinesen í meira enn 20 ár
brúksvørum í Føroyum og uttanlands. Vøruúrvalið hjá ársins íverkseta hevur íblástur úr føroyskari mentan, náttúru og tí maritima umhvørvinum, ið stovnarin er uppvaksin í. Tað kreativa og litríka ger vøruna
økinum. Høvuðsuppgávurnar hjá Tjóðsavninum eru at savna, granska og miðla vitan um føroyska náttúru, mentan og søgu. Harumframt fevna uppgávurnar um umsiting av løgtingslóg um friðan av fornminnum og bygningum
okkum til ein spennandi mánað við einari rúgvu av tiltøkum, ið varpa ljós á náttúru, umhvørvi og mentan í Vága kommunu. Fleiri av teimum væleydnaðu og fjølbroyttu tiltøkunum frá Undurfagra mai í fjør ganga
Felagsgrunnurin Nuuk, Reykjavík, Tórshavn hevur sum endamál at veita fíggjarligan styrk til tiltøk innan mentan, undirvísing og ítrótt, sum kunnu fremja og menna samstarvið millum Reykjavíkar, Tórshavnar og Sermersooq
lata dyrnar upp og bjóða okkara mentan fram og bjóða øðrum inn í okkara mentan. Tað finnast nógvir Føroyavinir og onnur fólk, ið eru áhugað í Føroyum sum tjóð og mentan, sum ivaleyst vilja støkka inn á
hava svenskt sum móðirmál, og tá tað kemur til mentannina, so er talan um eina fyrndargamla, svenska mentan. Umleið 27.000 fólk hava heimstað á Álandi, umleið 10.900 av hesum búgva í høvuðsstaðnum, sum nevnist [...] aftur. Tað var mett at vera nátúrligt á Álandi, tí teir tosaðu jú svenskt, høvdu eina gamla svenska mentan, og hartil svenskar siðir. Finnland vildi tó ikki sleppa Álandi, og málið endaði hjá tjóðarsamgonguni [...] tvungið at tryggja álendingum rættin at tosa og skriva svenskt, og rættin at sleppa at varðveita sína mentan, og sínar siðir. Ein altjóða sáttmáli staðfesti eisini, at Áland skuldi vera eitt hernaðarfrítt økið