humøret oppe hos os alle. Mere end nogen anden bidrog Du til at nære den særlige færøske humor i en ond tid, da der ikke var megen næring at finde. I en en tid, da der var langt mellem lyspunkterne, tændte
hondum tað bant teir við bondum, ið rukku so víða, sum verøldin rann. Og tíðin hon blásti við gandandi ond á lív ið varð livað á bø og við strond, ein óskrivað søga, ein orðleys røða um fólkið her livdi skapaði
