við megi Sterka hjartablóð tá har rann Millum slóðir gløðandi glóðir Tó eg har berføttur vildi trega Koyr frá mær alla ómegd og aga. Sama vit standa vøkur sterk Lívssólin um tindtempul skínur Kámast burtur

er: Taka skøruna upp við rót. Um tú ikki kanst grava hana upp, so klipp hana niðri við jørðina og koyr hana í afturlatnan posa. Leggja plantuna í ein posa og burturbeina hana sum vanligt húsarhaldsburturkast

landsliði, at vit ikki stilla upp við sterkastu manning. Vónandi hava øll í hesum máli lært av hesum. Koyr á Føroyar.

altíð seinast! Skemt og látur og ein og annar eingilskmaður vendir sær við! Vit setast í Manchester og koyr atveir drúgvar tímar til Birmingham á einum óinteressantum motorvegi (nája, vit sóu Aston Villa vøllin

vøkur oyggj. At koma til Skop­unar og koyra við bussi eystur til Dals er hug­takandi. Tá so bussurin koyr­ir gjøgnum bergið, har veg­urin er so smalur, at man sær niður yvir tað bláa havið, og tað brøttu

munandi íløgur, nú tað privata heldur aftur ella er farið á húsagang. Endamál-ið er at halda hjólini koyr-andi, til nýggir møguleikar vísa seg innan tað privata økið. Men hetta krevur sjálvandi fígging. Antin

at gníggja tær inn í olju, áðrenn tú byrjar at massera. Stoyt ongantíð kalda olju beint á kroppin. Koyr ríkiliga nógva olju ella glíðikrem á hendurnar og brúka langar og bleytar rørslur. Byrja til dømis

Betri trygging, fremja vit átak um gáloysni hesar komandi vikurnar. Kjarnan í átakinum er filmurin ’Koyr. Bara. Alt annað er býtt.’ og varpar hann ljós á tað, sum vit oftast lata okkum órógva av, meðan vit

havi eisini etið døgurða og millummála her inni, so talan hevur at kalla verið um arbeiði út í eitt koyr. Umframt at talan hevur verið um nógva ferðing. Vil tað siga, at tú longu eftir hálvum ári ert útslitin

Eyðun á Borg HB: Onkur segði mær, at HB-viðhaldsfólk rópa: Kåmm så, HÅBÆH! og ikki: Koyr á, HÁBE !? Ikki man tað vera. Ikki nú á døgum. KÍ: Kann tað bera til, at norðoyingar rópa KÅÍ á liðið har norðuri