bretsku tignartekin kongs. – Eg, Charles, viðgangi, vitni og boði frá – hátíðarliga og reiðilig, í Guds nærleika – at eg eri ein trúfastur protestantur, segði Charles kongur. Millum tignartekin kongs er

sum føroyingar ”ervdu fedrum av”. – Átøkum, hvørs snilda endamál er at seta spurningin- ”hevur nú Gud sagt”. ##med2## – Og málbólkurin, sum lagt verður eftir, eru børnini. Við tølandi orðum og myndum verða

tí, sum føroyingar ”ervdu fedrum av”. Átøkum, hvørs snilda endamál er at seta spurningin- ”hevur nú Gud sagt”. Og málbólkurin, sum lagt verður eftir, er børnini. Við tølandi orðum og myndum verða lærarar

undir at byggja EINA nýggja brennistøð. Tíverri vóru Framsókn og Javnaðarflokkurin harðliga ímóti, men guds børn batna, og tað er gleðiligt, at Javnaðarflokkurin, nú tey sita í meiriluta, tykist havabroytt

eru til reiðar, sigur hann sambært Reuters. Verjumálaráðharrin leggur aftat, at so skjótt, tað er Guds vilji, og veðrið háttar sær, sum tað skal, verður álopið sett í verk. - Boðini um, nær álopið verður

Mitevska, sum hevur leikstjórnað, er fødd í Skopje í 1974. Hon bleiv kend við feministiska filminum Gud er til, og hennara navn er Petrunya (2019). Mitevska hevur gjørt sjey filmar og hevur verið við á fleiri

var ungur, tá eg vitnaði fyrstu ferð her. Eg havi tó ikki verið nakrar stórur talari, men havi havt Guds orð frammi av og á, leggur hann aftrat. ##med2## Ein góður drekkamunnur Í áhugaverdari samrøðu við

2. apríl 1965, brendi heim teirra í grund. Tey mistu alt, sum høvdu fingið í brúðargávu, men til Guds undur sluppu tey øll frá tí við lívinum. Í 1968 bygdu tey sær egið hús á Vallarajørð í Vági. Men væl

trygdarmál. Vit skulu krevja fult innlit og maksimala ávirkan og alt møguligt annað. Men vit mugu fyri Guds skyld ikki í onkrum nationalistiskum rúsi siga, ‘hetta orðna vit’. Í teirri løtu tað verður politikkurin

tagnað, og eftir sita vit starvsfelagarnir við nógvum ríkum minnum um ein góðan starvsfelaga. Friður og Guds signing veri við minninum um okkara góða starvsfelaga og vin, Marjun Turid Magnussen. Eyðun Mohr Hansen