gamal og frá Hebridunum. Hann er skóghøggari, hevur akkurát verið álvarsliga sjúkur av tyfus, og lesarin hittir hann á einum kamari í Vancouver, dagin fyri hann ætlar sær aftur í skóghøggaraleguna. »Det [...] Freud sína hugsan um hetta?) Tann føroyski parturin av familjuni verður umrøddur í »Tindholmen«, har lesarin sleppur við vestur í Vágarnar og ein túr út í Tindhólm. Í »Dokken« liggur ferðin av landi og út í [...] samtíðis ein fullfíggjan av endurminningarpartinum. Burtur úr frásøgnini um whisky, tónleik og dans fær lesarin eina humoristiska mynd av, hvussu leikur er farin. Hvussu stóran týdning barna- og unglingaárini

skrivaða ikki fellur í góða jørð hjá leiðsluni. Eg skal geva bara eitt dømi frá hesum árinum, so kann lesarin sjálvur døma. 15.2.99 sendi eg báðum bløðunum yrkingina KÍLIN. Sosialurin prentaði hana 25.2. á síðu

skrivaða ikki fellur í góða jørð hjá leiðsluni. Eg skal geva bara eitt dømi frá hesum árinum, so kann lesarin sjálvur døma. 15.2.99 sendi eg báðum bløðunum yrkingina KÍLIN. Sosialurin prentaði hana 25.2. á síðu

er ein søga, har óttin stýrir. Ein søga, sum fleiri kunnu kenna seg aftur í – og kortini verður lesarin so dyggiliga tikin á bóli.” ##med5## Tað var Hans Pauli Tórgarð, leiðari fyri Máli og Bókmentum á

at reka allar pale­stin­ar úr tí landi, sum teir og ikki ísraelar hava søgu­lig­an rætt til. Um lesarin annars ynsk­ir at fáa nágreiniligan kunn­leika um viðurskiftini í Ís­ra­el beint nú, loyvi eg mær

behaviouristiskt, lesaranum upp í hendur at týða og tolka persónarnar gjøgnum keipur og orðalag, so at lesarin ikki altíð veit, hvat hann skal halda. Herman Bang hevði Turgenjev sum lærumeistara, og tað er skilligt

teim tíggju pørtunum eru, og seinast í bókini verða hugtøk og heiti greinað og lýst. Umframt fær lesarin innlit í, hvørji upprit og hvørjar heimildir eru brúktar. Afturat Hvítubók eru tvey fylgibind. Annað

land okk­ara. Onkuntíð fara hesar lýs­ingar eitt sindur av sporinum; men tá ið samanum kemur situr lesarin eftir við eini áhugaverdari uppliving, sum tað oftani kann vera, tá ið ein lærir um seg sjálvan gjøgnum

ni niðanfyri ein spegilsmynd av rikna fiskivinnupolitikkinum hesi seinastu nógvu árini, so kann lesarin sjálvur gera sær eina mynd av, hvussu tað hevur vignast, og hvussu úrslitið annars kundi havt verið

ar, har vanliga bert refererandi tilfar stendur, so vóru tær soleiðis skrivaðar, at tann gløggi lesarin ikki helt hetta vera vanligan tíðindaflutning, men heldur eina politiska framløgu, har maðurin k