neyðugt hjá makkaranum at taka ryggin úr. Hetta kláraði eg ikki, og eg var so bara tann dagin. Ein annan dag koma teir aftur at biðja um ein mann, og tá var tað, at Jógvan fór. Hann kláraði hetta sum einki

men at hetta skuldi raka eina vanliga bygd í Føroyum, hevði ongin av valevnunum ella stillarum til annan listan, droymt um. Í bygdum á okkara stødd eru tað ofta tær stóru familjurnar, sum sita við valdinum

sama vera galdandi um ta jørð, ið vit ganga á og uttan stórvegis ómak kunnu velta epli, røtur og annan góðan mat í, bara vit tíma. Hvussu hava myndugleikarnir so umsitið hesa ogn okkara? Um næstseinasta

sama vera galdandi um ta jørð, ið vit ganga á og uttan stórvegis ómak kunnu velta epli, røtur og annan góðan mat í, bara vit tíma. Hvussu hava myndugleikarnir so umsitið hesa ogn okkara? Um næstseinasta

sat og blaðaði í. Eisini mintist hann, at pápin – tó at hann einki mál hevði – altíð sang ein ella annan danskan sálm. Hesi barnaminni sukku niður í sálina á hesum unga smádrongi, sum seinni skuldi geva

duga at siga eina góða søgu. Størri uppliving kanst tú ikki geva nøkrum enn at bera tey burtur í ein annan heim so væl, at tey eina løtu gloyma bæði tíð og stað og allan gerandishurlivasan. Ein góð søga, sum

pallin at framføra live, er tað Jákup Magnussen, ið leiðir festivalgestirnar frá einum bólki til annan við teimum boðum, upplýsingum og kanska skemtiligu viðmerkingum, ið hóska til støðuna. Leiklutur

Hevur nakar, hvat bókmentanarligum avrikum viðvíkur, uppiborið eina slíka sømdarløn framum nakran annan, so er tað Zacharias Zachariassen! Og nú vit nevna sømdir manna, skal her verða søgd ein søga, ið

skuldu brúka “Nón”. Men Nón og Siesta smakka ikki líka. Siesta hevur aðrar konnotatiónir og vekir annan hug enn Nón. Onnur dømir eru um tað sama. Men hvat hendi? Sendingarnar við “óføroyskum”  heitum blivu