ætlar at seta í gildi í Føroyum, er ilt at gita, hvussu tað hevði spælt av! Enn hóra Norðurkorea og Kina. Vit hoyra og lesa um ræðuleikar og forfylging av borgarunum har. Ivist ikki eina løtu í, at teir
virkið konsertlív, sum kamartónleikarar og solistar, bæði í Danmark og í útlondum, t.d. Rusland og Kina. Teir hava báðir fingið undirvísing frá nøkrum av mest kendu lærarum innan klassiskan tónleik, nevniliga
tíðarskeiðum. Tað er vanligt í norðanlondum at hava vinarbýir, eisini við býir í Evropa, Miðeystri, Kina og Japan. Her er vinarbýarsamstarvið ?Nordisk Platform? øðrvísi á tann hátt, at talan er um eina ketu
tað er tó umráðandi at minnast til, at tá vit tosa um Kina, so tosa vit ikki um eitt fólkaræði. Í mun til fólkaræði eru vit jú komin longur enn Kina, so hví leita handa vegin. Orsøkin til at eg havi heft [...] korrumperar absolut. Um valdið ikki verður avmarkað, so hevur fólkið einki reelt vald. Tankarnir leita til Kina, sum búskaparliga buldrar avstað í heimshøpi. Fyri meg er tað nýtt at hoyra føroyingar tosa um, at
óhappinum á Fukushima-verkinum í Japan, og hvat møguliga skal gerast. Fyrr hava myndugleikarnir í Kina, India og Týsklandi sagt, at kjarnorkuverkini har skulu kannast.
útsett fleiri ferðir, tí pengar hava ikki verið til verkætlanina. At gongd nú er komin á kemst av, at Kina hevur játtað at fíggja hálva ella kanska alla verkætlanina, sum er mett at kosta 145 milliónir am
av kjarnorkureaktorunum. Áheitanin varð samtykt við 69 atkvøðum fyri. Seks lond, eitt nú Russland, Kina og Iran, atkvøddu ímóti, og 32 lond, eitt nú Pakistan og Suðurafrika, atkvøddu blankt. Stjórin í IAEA
Rotterdam-Europoort og Dublin. Tey lond, sum hava serliga stóran leiklut í altjóða samfelagnum, t.d. Kina, USA, Russland og Miðeystur, verða tikin meiri fram. Nógv verður gjørt burtur úr Miðeysturi og serliga
handilsviðurskifti landanna millum. Undir samráðingunum kom Mao við einum tilboði: -Tygum vita, at Kina er eitt sera fátækt land. Vit hava ikki so nógv. Men tað er eitt, sum vit hava ov nógv av, og tað
handilsviðurskifti landanna millum. Undir samráðingunum kom Mao við einum tilboði: -Tygum vita, at Kina er eitt sera fátækt land. Vit hava ikki so nógv. Men tað er eitt, sum vit hava ov nógv av, og tað
