knýttar at minnisvarðum fyri sjólátnum og vita, hvussu stóran týdning tað hevur fyri okkum sum fólk og tjóð. Árligi allahalganna minnisdagur er dagur til djúphugsni, virðing, takksemi, grát og til sakn, men
vesturheiminum heldur enn eystanlondunum. Høvuðsmál Sjálvstýrisins er enn sum áður sjálvstýri fyri tjóð okkara. Sjávstýri vil nýta høvið at takka øllum teimum, sum við undirskrift síni tóku undir við fráboðan
teir ikki, verða teir týndir. Har er einki val. Tapa teir kríggið, er Ísrael endaliga strikað sum tjóð. Londini, sum kunnu steðga Iran, Hamas, Hezbollah, Islamic Jihad og aðrar terrorfelagsskapir, eru
tær frælsari. Skulu vit sum tjóð taka fleiri stig móti at verða sjálvstøðug, mugu vit vaksa um okkara búskap – vaksa um køkuna. Ikki gera hana minni. Fyri at vera ein fræls tjóð, mugu vit hava frælst fólk [...] valdar, og avgerðir ikki verða tiknar, so vilja vit koma við okkara boðum og birta vón fyri okkara tjóð. Heldur enn tøkugjaldsstigan, ið samgongan setti í verk, mæla vit til ein leist við hægri partafe
verður í juni í 2024 í Norðurmakedonia. Lið nr. 2 verður fyrsta eykalið til HM, í so fall at onkur tjóð velur ikki at luttaka. Talan er um eitt sokallað millumumfar, har nr. 1 og 2 úr EHF Championship
kinum, so hevur løgmaður sjálvandi fríari teymar, tá tað snýr seg um hjartamál hjá eitt nú Tjóðveldi, sum kunnu ganga Javnaðarflokkinum nær. Støðið er lagt. Presedens er skapt: Tað er ikki
røðu síni kom landsstýriskvinnan inn á stóra týdningin, ið móðurmálið hevur fyri okkum sum fólk og tjóð. Eins og til avdúkanina fyri 75 árum síðani, varð tjóðsangiurin sungin. ##med2## ##med3## Síðani varð
politikk, tá eg síggi íslendska list, at mann onkursvegna sær á henni, at Ísland mátti gerast sjálvstøðug tjóð. Tey hava ikki skuggan av okkara ósemjurædda varsemi, sum kanska fer at enda við, at Danmark loysir
tríggjar tjóðir og trý mál. Vit skulu ikki so nógv ár aftur, tá kjakast var um, hvørt Føroyar var ein tjóð ella ein landslutur. Men tað tykiskt, sum um dansir politikarar eru komnir forbí hatta. Hon gjørdi
tíðarbært boð uppá, hvussu vit kunnu úttrykkja okkum og nærkast einari fatan av okkum sjálvum — sum tjóð, sum menniskju, sum einstaklingar og sum partur av einari størri heild — uttan mun til skiftandi rák
