Telesamskifti, fiskivinna, handil, mentan. Summi kalla hetta fyri “tryggar karmar”. Tey siga seg ofta vilja verja fólkaræði, fullveldi og mannarættindi í ávísum pørtum av heiminum. Men ikki aðrastaðni
sum heild er prísvøksturin hetta seinasta árið umleið tann sami sum hinum norðanlondunum, sum vit ofta samanbera okkum við. Í onkrum norðurlandi hevur hann verið hægri og aðrastaðni hevur hann verið lægri
egnum veruleika og áhugamálum. Arktis er gott dømi um eitt øki, har Danmark, Føroyar og Grønland ofta hava sera ymisk áhugamál og hugsanir. Danmark vil vera arktiskt stórveldi og samstundis arktiska røddin
ári millum Føroyar og Danmark til dømis í arbeiðs- lestrar- ella sjúkraørindum. Her er trupulleikin ofta, at lóggávan í báðum londunum samsvarar ikki, og tí má alla tíðina haldast eitt vakið eyga við ló
er tað ikki greitt, hvar dystirnir verða spældir. Feløgini eiga ein heimadyst í part, men tað kemur ofta fyri, at feløgini av fíggjarligum ávum semjast um at spæla báðar dystirnar á einum og sama stað. Til
hesum málum á fólkatingi. Ein annar sera týðandi partur av fólkatingsarbeiðinum, ið vit kanska ikki so ofta hoyra um, eru tey ítøkiligu gerandismálini. Hetta eru mál, ið snúgva seg um tey, ið av onkrari orsøk
málverjin. Sum málmaður er verri at fáa spælitíð, enn hjá útispælarum. Aðrir ungir spælarar verða ofta skiftir inn og fáa 10-15 minuttir. Men soleiðis er ikki við málmonnum. Málmenn verða sjáldan, fyri
fínu evnunum at spæla orgul og klaver. Hann spælir undir til felagssangin í Ebenezer, og tað er so ofta, at Jóannes saman við familjuni og sangvinunum møtir upp og stuðlar, um tað so er í sambandi við gleði
ikki minst - hvussu kunnu vit ávirka heimssamfelagið at taka størri stig á eitt nú umhvørvisøkinum? Ofta verður sagt, at Føroyar eru ov lítlar til at gera nakað við veðurlagskreppuna. Og jú, Føroyar eru
hevur tryggleiki fyri sjúklingin og familjuna, tá sjúka rakar, alt at siga. Viðgerðin kann eisini ofta verða, bæði í Danmark og Føroyum. Eg ætli mær, um eg blívi valdur á Fólkating, at varpa ljós á eina
