Eftir eitt langt lív eri eg tó loksins komin til ta niðurstøðu, at tað er bert ein persónur, sum kann ansa eftir tær, og tað er tú sjálvur. Tú hevur ábyrgdina av tær sjálvum. Tí siti eg nú hvørt hóskvøld saman

Hann hevur trý viðføri við, og tí ansar hann væl eftir. – Mamma hevur altíð lært meg, at eg skal ansa væl eftir bagaguni, og ikki lata nakran annan fáa fatur á henni, greiður Sorin frá. Komin til Key

seg nevniliga, at hann hevur sett bilin frá sær, men læt lyklarnar standa í. Og tað er ikki loyvt at ansa so illa eftir bilinum. Tí fær bileigarin 500 krónur í bót fyri ikki at hava tryggja sær bilin nóg

Tryggingarfelagnum Føroyar. – Onkur spyr ivaleyst, hví eg blívi við at vísa á týdningin av, at vit mugu ansa okkum fyri skaða av eldi. Fyri eini 20 árum síðani, tá eg starvaðist á Tryggingini, setti eg gongd

so er sera umráðandi at hava ein so góðan og sunnan rakstur sum gjørligt, og neyðugt er støðugt at ansa eftir, at raksturin liggur á tí røttu leguni. Fíggjarkostnaðurin hjá kommununi er rættiliga støðugur

og kelidjór. Brúksdjórini verden slagta uml. Einaferð um árið. Børnini taka sær av sølu av eggum og ansa djórunum. Um summarið verður hoyggja, so slepts undan at keypa hoygg. Børnini og tey dugnaligu st

allar uppgávurnar, sum eru reksaðar upp. Tað sigur seg sjálvt, at vit kunnu ikki gera alt í senn. Og ansa vit ikki væl eftir, so verður skattabyrðan alt ov stór. Hon er ríkiliga stór sum hon er nú. Skal okkara

vóni, at eg sleppi at gera nakað við trupulleikan – eg eri longu farin undir hetta arbeiðið. Vit muga ansa eftir at Havnin ikki sovnar heilt!

lutfalsliga væl fyri á skúlaøkinum. Men tað eru ikki allar kommunur, sum eru so væl fyri. Um vit ikki ansa væl eftir, so kunnu vit skjótt fáa A og B fólkaskúlar. Tað er sjálvandi ikki ynskiligt, og eg haldi

granskingarmøguleikar. Og so at menna ta mentan, sum fær hjartað at banka av longsli hjá ungum og gomlum. Ansa eftir at tolsemið altíð ræður, og at afturhald og snævurskygni ikki fær fastatøkur á okkum. Og at