tíð. Eg kom at kenna Asaf eftir at vit á heysti í 1963 fluttu til Søldafjarðar og blivu grannar hjá honum, Oslu og børnum teirra. At Asaf var ein góður granni komu vit at merkja við tað sama. Tríðmenningar [...] Helst var tað av somu grund, at vit systkjin sóu stórt í hesum manni og vóru ikki sørt stolt av at kenna hann og vera grannar hansara. Hetta gjørdi seg ikki minst galdandi tá nýbygningarnir av Skála Skipasmiðju [...] a tíð. Sum hjá øllum teimum sum hava fingið lívsins gávu, og uppnáa at síggja lívssólina dala í vestri, so merktist eisini á Asafi, at hann gekk leiðina fedrarnir hava gingið, hvar ungdómsins og manndómsins

okkum. Vit minnast eisini tá vit vóru smágentur, tá tú kom aftur av skipi, altíð hevði tú okkurt við til okkum, dukkur, blíantar, bomm o.m.a. Áðrenn jól, tá vit tosaðu saman, vildi tú so gjarna hava okkum [...] tey. Tá vit ikki vóru har úti, so ringdi tú og spurgdi hvussu gekst við teimum, glaður var tú, tá tú fekk at vita, at tey høvdu tað gott. Vit minnast hvussu glaður tú var, tá beiggin endiliga kom, tá tit [...] hyggja eftur fótbólti saman við tær, mangan ringdi tú og vildi hava parabolina stillaða. Altíð blíður og í góðum lag, tá vit vóru komin út. Tá tú kom norður um at fáa tær drekkamun, hugdi tú inn um hurðina

stólar í flokshølunum standa tómir, og vit verða hvønn dag mint á hesa døpru hending. Vit mistu vinir og floksfelagar okkara. Burtur eru teir, og vit gráta, og tá skulu vit minnast, at tárini eru lekjandi. Við [...] vita skulu tit, at vit hugsa nógv um tykkum og tað, tit hava mist. Takk fyri tíðina, okkum untist at sleppa at vera saman við Martini og Teiti. Saknið tungan harmin vekur, at so dátt vit mistu teg, Harrin [...] varð lagdur í tær, tá tær vórðu tilevnaðar. Martin og Teitur vóru góðir vinmenn, vóru nógv saman í skúlanum og eisini eftir skúlatíð. Av lyndi vóru teir ógvuliga ymiskir. Martin minnast vit sum tann stilla

minnist, hvussu glað hon var, tá ið eg spurdi hana, um hon vildi verða gumma at dóttir mínari Bjørt. Ikki visti eg tá, at hon skuldi burtur her av foldum bert góðan mánað seinni. Vit fingu eitt stutt tíðarskeið [...] fáa vit okkara ásettu tíð á fold, summi longri, og onnur styttri. Hetta seinra fekk mín góða vinkona Synnøve. Sjálvt um tað ikki er so lætt at festa nøkur orð á blað so fari eg at royna kortini. Vit komu [...] komu at kennast sum smágentur í Árnafirði, og hava alla tíðina síðani havt samband okkara millum. Hon gekk eitt tíðarskeið á Húsarhaldsskúla í Klaksvík, og flutti seinni norður higar, saman við systir sínari

at menniskjað er ein ævigur skapningur, at vit hava ein ævigan anda, ið ongantíð doyr. Bert við at seta álitið á Jesus eiga vit ævigt lív í Himlinum, og mugu vit sjálvi velja. Tøkk fái Gud, at bæði Høgni [...] Abbi var sera glaður, tá ið tit fýra í Marinargøtu 14 komu á vitjan hjá okkum. Terji dámdi sera væl at syngja, og sang hann ofta fyri abba sínum, tí hetta dámdi honum so væl. Ein dag vit tosaðu um abba, ið [...] skilagóður, bert 6 ára gamal var tú greiðir yvir, at menniskju hava likam og sál. Tú var sorgarbundin, tí tú ikki hevði sagt abba ordiliga farvæl. Tá so omma vildi troysta og segði fyri tær, at deyða likamið

dagurin, vit seinast koma at gloyma. Boðini um, at tú góði Jan, vart farin frá okkum vóru so óverulig, at vit enn ikki hava fatað tað heilt. Tú vart nakað heilt fyri teg sjálvan, og tað halda vit, at nógv [...] epilepsi. Tú hevur brúkt nógv av tínari tíð á sjúkrahúsi, bæði her í Føroyum og í Danmark. Ongantíð hava vit kent ein persón, sum var líka tolin og fysiskt sterkur, sum tú, góði Jan. Tú ynskti altíð at blíva [...] trúgvi ikki, at tað var eitt mansbarn, sum iki visti hvør Jan var. Hetta kundi ein eisini staðfesta, tá ein fylgdi tær ta seinastu ferðina - umleið eini 500 fólk. Øll vóru góð við teg, tí tú vart góður við

Lítið vardi tað meg, tá vit tosaðu saman fríggjadagin, at hetta skuldi blíva seinasta samrøðan við teg her á fold. Vit mundu tosa saman í góðan tíma, tú av Ríkissjúkrahúsinum í Keypmannahavn, og eg uttan [...] ikki okkara. Vit síggjast aftur. Við kirkjugarðsins hvíta, fjálga lið, har troyttar lagnur finna sálarfrið. Har farnir vinir sova sælan blund, ein dag vit aftur seta teimum fund. Friður veri við minninum [...] var farin afturum, og at vit aftur kundu taka táttin upp við tónleikinum. Tú bað meg heilsa Eriku, og tú gleddi teg til pannukakurnar, ið eg faktiskt lovaði, at hon skuldi gera, tá nú tú og Jaspur skuldu

Felagsskapurin millum menn umborð á skipum – skipsmanningar – er ein slíkur, men vit, sum eru børn hjá monnum, ið hava verið nógv burturi, vita um annan felagsskap, sum kemur í ímillum konur teirra, ið [...] kommunur vórðu skipaðar, og Petur helt fram hetta valskeiðið og eftir at hava tikið eitt tørn afturat gavst hann við árskiftið 1974/75, tá hann ikki lat seg stilla uppaftur. Kendi onkran sum sat í forstanda [...] hendan skilagóða heiðamannin, sum ikki lat seg taka av bóli, líkamikið hvussu elementini rasaðu, tað veri seg í ódnarveðri á Hvarvinum ella aðrar staðir. Støðugt í javnvág, búgvin til at taka tær røttu a

Høvuðsorsøkin til, at vit øll hesi mongu ár hava havt slíkar fastlæstar meirilutaskipanir, er, at upprunaliga stýrisskipanarlógin frá 1948 ásetti nakrar knortlutar reglur fyri vali av løgmanni, og samstundis [...] útskrivast í fýra ára skeiðinum hjá Stórtinginum. Tí hava norðmenn fleiri ferðir havt stjórnarskifti í sama valskeiði. Í Danmark er tað næstan vanligt at hava minnilutastjórnir, tað er beinleiðis sjáldsamt við [...] Sambandsflokkin er galdandi, at teir hava ov nógvar serstøður, sum hvørva, um teir einsamallir skulu sita í einum landsstýri og samráða seg til ymiskar neyðsemjuloysnir. Um vit skuldu havt eitt tveyflokka minniluta

góðu Onnu. Vit royndu at krøkja okkum í vónina um, at møguliga fór vend at koma í, men so var ikki. Við deyðameini og á krossvegnum bórust leiðir sundur. Vónirnar brustu, -røddin var tagnað. Vit vóru mong [...] Onnu og Pálli av sælu og blídni fyri hvønn tann, ið har gongur at garði. Fáeinir gestir vóru komnir, tá Anna í stívasta stási, men í seinra lagi, -helt hon,- kom niður av loftinum, ynskti okkum vælkomin [...] Eisini eg fór til Onnu at biðja góða nátt. Takkaði fyri kvøldið og bað Jesus verða hjá henni. - Hann veri eisini hjá tær, svaraði hon og hugdi upp. Brosið var milt, eyguni djúp, og tey vóru gløgg. Orðini