forelskilsi, vónbrotum, fíggjarligum bakkøstum, gleði og sorg. Hann var ein royndur maður, tá ið mítt hjarta fór at banka og enn nú 50 ár seinni er heilin enn klárur. Hann er andsøgnin til at eitt lætt sinni [...] tað er ikki pátikið. Tað eru nøkur heilt fá fólk, sum hava eina slíka sannføring, og sum at heilum hjarta trúgva á politisku stevnuskránna hjá flokkinum. Hendan sannføring er ikki arvað frá forfedrunum,

var fyrsta kvinna, sum hevur havt fast sæti á Føroya løgting. Við sínum stóra hjarta hevur Jona altíð havt nógv uppá hjarta. Eitt av hennara hjartamálum, tá hon kom upp í politikk, var at stuðla arbeiðsfólkinum

ósjónligt fyri eyganum.« Vit kunna siga, at hetta er »from heart to heart art« ella »list frá hjarta til hjarta«. Tí kunna vit eisini enda við at siga: »Far og vitja framsýningina og finn røturnar!«

tey. Tað er løgið, at tað ikki ber til at taka telefonina og spyrja um alt tað, ið liggur einum á hjarta. Men kortini kunnu vit birta ljós við gleði - vit gleðast um tey mongu góðu minnini, ið vit bera [...] okkara djúpastu samkenslu. “Takk havi tú fyri hvørja stund, vit hava saman livað, alt er goymt í hjarta inni, men einki í bókum skrivað.” (úr Sigmunds Brestissonars kvæði) Andrass, Árni og Nicolina

psykiatriskar sjúkur, liva í miðal 15-20 ár styttri enn onnur fólk, og høvuðsorsøkirnar eru m.a. hjarta- og æðrasjúkur, sum kunnu vera ein avleiðing av ósunnum livihátti og hjáárin frá heilivági. Eisini

lívsstarv, sum so mangur føroyingur, frá hægstu til lægstu rók, hevur notið gott av. Hennara hugur og hjarta arbeiddu altíð fyri at hjálpa teimum veikastu í samfelagnum, og hon arbeiddi og stríddist altíð móti

sálarligum sjúkum hava nógv fleiri lívsstílssjúkur enn onnur og oftari doyggja av hesum. Tað er diabetes, hjarta-æðrasjúkur, livursjúkur, sjúkur í andalagnum og nógv annað. - Borgarar við sálarligum sjúkum liva

okk­­ara høvuðsstað til ein fjálg­­an stað, har fólk hava hug at búgva og virka. Mið­­bý­urin er hjarta í okk­ara høv­uðs­staði, og nú er at halda fast og arbeiða víðari við nógvu, góðu hug­skotunum í

Oskar, Bodil og Maria og øll familjan annars. Takk fyri alt, frægi frændi. Minnini goymi eg í mínum hjarta, til tann tíð kemur, har Tann, ið øllum valdar, letur okkum síggjast aftur hinumegin sýnina. Hvíl

fáa skipanina upp á beinini og vera leiðari har tey fyrstu árini. Hetta er tí eitt stað, ið liggur hjarta mínum nær. Eg ivist ikki í, at ein líknandi frítíðarleistur eigur at verða breiddur út til onnur