døgnfluehunnen sagde til døgnfluehannen i en af verdenslitteraturens korteste tragedier: ikke lige i aften, kære, jeg har hovedpine. Den som tror på ham, dømmes ikke; den som ikke tror, er alleree dømt, fordi
brogede fortid, kan måske læses ud af en nylig udkommet bog af sociologen Alan Wolfe, One Nation, After All . En undersøgelse, som Wolfe lavede blandt fortrinsvis konservative, religiøse middelklasseamerikanere
teg 100 prosent til eina slíka uppgávu. Vit hava fingið frágreiðingar frá fleiri hermonnum, ið eru aft?urkomnir úr Irak, men hetta eru bert hent ráð at hava við sær. Tú mást uppliva tað á egnum kroppi,
satte musik til underholdningen med ubehjælpsomme skalaer og monotone fingerøvelser. Så blev det aften. Poul (sonurin P.A. Restorff) kom hjem fra butikken, og man måtte afsted – hjem ad mørke veje og
hon stendur og hyggur at dansinum, hvøkkur hon við at hoyra fremmant mál beint aftanfyri seg: God aften, lille jomfru!? Hon sá henda vakra mannin í reyðum koti við gullknappum? pápi Rannvu hevði rópt hann
Darryl Sterdan, Jam Music "Spector skilti, at sangir sum Two Of Us, The Long And Winding Road, One After 909 og I?ve Got A Feeling høvdu tørv á allari tí hjálp, sum veitast kundi. Avklæddir niður á teirra
víst á, at toskurin í Barentshavinum ikki er ein russisk gáva til Føroya, men at tað, vit lata afturfyri, er sera, sera nógv vert. At vit sum tað minsta eiga at hava betri eftirlit við russisku skipunum
um effektiviteti (STEM = Science, Technology, Engineering, Mathematics). Talan er um eitt aftursvar til ein tíðaranda seinastu áratíggjuni, har útbúgvingarpolitikkur hevur snúð seg
um effektiviteti (STEM = Science, Technology, Engineering, Mathematics). Talan er um eitt aftursvar til ein tíðaranda seinastu áratíggjuni, har útbúgvingarpolitikkur hevur snúð seg
Rasmus Seebach, sum man roknast at vera høvuðsnavnið til tey yngru á Summarfestivalinum í ár, fer á pall um lítla løtu. Portalurin fekk eitt lítið prát við unga stjørnuskotið í danska tónleikaheiminum
