við. Men han letur sum einki. Men tað bankar harðari og harðari. Eina ferð rópar Hans: ”Hvør í Guds garði er hetta.” ”Hetta er Ívar,” svarar ein rødd. Hans kendi ongan Ívar, og tað er kanska skoytt uppí søguna
n. Menn mannskaði hendi tíbetur ikki. Í 1953 er Hilmar aftur í Danmark og arbeiðir á sama bóndagarði við Sunds nærhendis Viborg. Í 1954 er Hilmar við sluppini Henry Freemann, og næstu árini er hann við
Jóhan Jákup Danielsen, 29 ár, sonur Axal. Eftir sat einkja og 1 barn. • Petur Juul Danielsen í Ungagarði, 26 ár • William Mohr Danielsen, 23 ár. • Petur Hans Lindberg. Etir sat einkja og 1 barn • Niels Hovgaard
vórui: 1. Jacob Olsen, 1817-1896, tekur við sum bóndi. Hann var giftur við Siggu Malenu Jacobsen, úr Garði í Lorvík. Ein av hansara synum var Jákup, kallaður Gøtu Jákup í Klaksvík, sum nú var borin til garðin
verður møtt við hesum ræðuligum boðum um tað, ið hent var! Hans Jacob liggur grivin í gamla kirkjugarði í Havn. Seinni um heystið fær konan ein son, sum verður kallaður Hans Jacob eftir pápanum. Hann
Johannesen, var føddur í Hesti í 1867. 16 ára gamal fór hann til Nólsoyar at læra bátasmíð hjá Johan í Garði. Tvey ár seinni fór hann at fiska saman við hetlendingum. Hann var við ymiskum skipum, fór uppá skúla
garð, hvussu væl alt stóð til, bæði við seyði og neytum. Haraldur afturímóti segði frá sínum stóra garði. 10 merkur góðu nógvan seyð, og grasið var til nógv neyt. Teir vóru líkamenn, báðir av góðum fólki
