hevur uppiborið at vera. Í grundini eru nevndu málini ikki støk mál, men heldur dømi um eitt yv­ir­skip­að rák: stuttskygd peng­a­virði viga meiri enn lang­skygd virði. Um­ráð­andi er ti at skapa eina

legði árarnar inn í 1948. Harvið gjørdist hon ein av fáum kvinnum í Føroyum, sum átók sær at reiða skip út. Eitt konubrot. Tað mundi vera lítið meira enn, at hann mintist pápan, vit plagdu í spølni at tosa

Bruhn heldur, at møguleikarnir fyri at menna Suðuroynna eru ikki so smáir og fáir. ? Umframt onnur skip, hoyrir ein stórur partur av djúpvatnstrolarunum í flotanum til Suðuroynna. ? Vit hava eisini nógv

von. Nú kendi eg meg aftur, nú var alt komið aftur í rættlag. Eftir at eg var fermdur og fór til skips, gjørdist longri millum vitjaninar inn til hennara, kortini royndi eg hvørja ferð, eg var heima, at

von. Nú kendi eg meg aftur, nú var alt komið aftur í rættlag. Eftir at eg var fermdur og fór til skips, gjørdist longri millum vitjaninar inn til hennara, kortini royndi eg hvørja ferð, eg var heima, at

landsins. Umstøður teirra rørslutarnaðu verða raðfestar høgt, tá ið nýíløgur/ábøtur í samferðslu-skip-anini verða gjørdar. Kannað verður, um rationaliseringar kunnu gerast í samferðslukervinum. Uppgávur

trælirnir førdir við skipi um Okhotskahav til havnabýin Nagajevo, stutt frá býnum Magadan. Millum tey skip, sum vórðu brúkt til henda trælaflutning, kann eg nevna Sovlatvia, Dalstroy, Dsjurma og Indigirka

at siga ikki, hvat eg skal halda um hesar frásagnirnar. Sannar eru tær sjálvandi í ávísan mun, tí skip, flogfør og fólk eru horvin á gátuføran hátt. Men einki er ávíst um, hvussu hetta er hent. So vísti

hevur skemtað sær óført. Aftrat hesum kanst tú so leggja miðaldarmyndina av mannaættini sum eitt skip, sum stevnir út í tíðina. (Christian Matras brúkar somu mynd í yrkingini »Viðoy«). 18 í skugganum

vita, um nøkur vitjan mundi vera í Gøteborg úr Føroyum. Og tað hendi seg meira enn so, at føroysk skip lógu inni. Tá plagdi hon at fara oman á bryggjuna at vita, um onkur var við, sum hon kendi. Men skjótt