Jolyon Thomas hava framleitt og miksað. Og hóast hesir eru í heimsflokki, so er ikki talan um pussað poppsound (og tað er kanska tí, teir eru í heimsflokki). Ljóðið er skitið og rátt. Júst sum BIAB eigur
partitur tónleikurin fær meginpartin av ágóðanum, hetta er ikki rættvíst og so slett ikki yvirfyri øllum popp-arunum; men ongin talar at, og tí heldur tað fram og versnar, helst uttan betri vitandi. Gramex Vit
partitur tónleikurin fær meginpartin av ágóðanum, hetta er ikki rættvíst og so slett ikki yvirfyri øllum popp-arunum; men ongin talar at, og tí heldur tað fram og versnar, helst uttan betri vitandi. Gramex Vit
tað er gevandi fyri poppin at syngja jazz og somuleiðis er tað gevandi fyri jazzrøddina at syngja pop.
Pálsdóttir, við útsetingum sum John Høybye hevur snikkað til. John Høybye hevur áður útsett føroyskan popptónleik til kórsatsir, m.a. hevur hann fyri nøkrum árum síðan snikkað eina vakra útseting av Um Eg
Tónleikurin hjá Peter Smith kann lýsast sum ein samanrenning millum singer/songwriter og popp stílarnar. Tónleikurin er væl skrivaður, og tú hoyrir ógviliga skjótt, at maðurin so sanniliga
fjølbroytt evni. Millum annað vóru teir tríggir ymiskir, sum sungu solo. Stílurin fevndu frá lættum popp til tungt sálm/málm/rokk. Ingemar, sum sang til teir flestu sangirnar, hevur eina serliga rødd. Hann
teir vera ótrúliga djarvar. Ikki bara vildu teir hava okkum at spæla. Teir vildu hava eitt avdankað popp-orkestur at hava seinastu konsertina á festivalinum. Sjálvt endabrakið. - Og satt at siga, so gjørdust
er tað sjálvandi nakað heilt serligt, sigur Guðrun Sólja. Hon lýsir fløguna sum ein blanding millum pop og rock. Guðrun dylur ikki fyri, at hon er sera væl nøgd við lívið beint nú. Hon hevur sera nógv um
føroyskum bólkum. Teir kalla tónleikin hjá sær skater-punk, men tónleikurin er eisini í nær slekt við brit-pop, sum bólkar sum Oasis og Blur spæla. Vónandi verður meira at hoyra frá hesum bólki framyvir. Fataði