tann ”sanna Gud”, tí at tann “sanni Gud” var ikki uppfunnin, tá ið Epikur frøddi seg um lívið her á fold. Tað reingir kortini ikki við úrdráttin í argumentatiónini hjá Epikur, sum er, at um Gud vil tað góða [...] løgtingsmenn Miðflokksins. Um menniskjað er skapt í onkrum Guds bílæti, kann tað ikki vera heilt av leið at meina, at tað er hesin sami Gud, ið hevur syrgt fyri, at vit eru fylt á tremur við eginleikum [...] arbeiðskonu hansara, ikki oksa ella asna hans, ella nakað, sum næsti tín eigur”. Hvussu kann nakar Gud, ið gav okkum lyndið til at girnast, krevja, at vit ikki so frægt sum eiga at ynskja okkum okkurt av
trúð á Gud, umframt at argumentera fyri, at tað ber til at sameina trúgv og vísind, júst við at halda teimum atskild – sum tvey økir við hvør sínum spælireglum. Tað letir seg ikki gera at greina Gud vísindaliga [...] niðurstøða hevur tí verið, at vit kunnu solda tað negativa frá religiøsitetinum, eitt nú tankar um Guds revsing og synd, men samstundis varðveita lívsjáttandi virðini – t.d. ósjálvsøkni, næstakærleika [...] vísindaliga, og náttúrulógirnar lata seg ikki greina við at vísa á Gud, verður havt á lofti. Men religiónskritikarar halda fast um, at hóast summar útgávur av átrúnaði hava gjørt modernaðu heimsmyndina
tøkk til øll, sum hava gjørt tað gjørligt at náa fram at hesum dagi! Og til lukku til okkum øll, og Guds signing! Tí "Harrans signing, tað er hon, ið ríkar, og egin møði leggur einki afturat!" (Orðt. 10
brendi tá íð eg var hálvvaksin og hetta var ein so traumatisk hending fyri meg, at eg síðan havi biðið Gud vara meg frá eldi í náttarbønini. Tað var ikki bara ein bygningur sum hvarv, tað var ein heil søga
hevur ikki nakað prógv í málinum. Tí endar málið í rættinum. -Hetta hevur verið ein ræðulig tíð, og Gud viti, um børnini sleppa uttan mein burtur úr hesum, sigur presturin, sum nú sigur sína søgu. Hann mælir
at finna í Guðs orði: Sálmur 68,6: Faðir faðirleysra og verji einkanna er Gud í heilaga bústaði Sínum. Má Guds signing og Guds friður hvíla yvir tykkum góða Anna, Jón og Charlotta og yvir tykkara kæru [...] tú skalt ganga, Eg skal leggja tær ráð við at hyggja á teg.” Sálmur eftir kong Dávid, mannin eftir Guds hjarta. Reinhold var sera evnaligur, ein góð gáva, sum hann kundi nýta gott av, eisini í dagliga yrki [...] Reinhold millum væl lærdar menn, sum undraðust, at Reinhold ikki hevði eina hægri útbúgving. Tann sami Gud, sum valdi hirðadrongin Dávid til kong í Ísrael, var lærumeistarin sum Reinhold setti sítt álit á.
Maibrit Reynheim Petersen varð ikki roknað sum favorittur undan kappingini. Tann leiklutin átti Line Gude, sum telist millum allarfremstu kvinnurnar í ríkinum, meðan Maibrit og hinar so skuldu stríðast um
at minnast aftur á hesa merkiskvinnu. Regina var so lívsglað og fús. Takksemið fyri lívið og allar Guds gávur eyðkendu hana. Uttan á nakran hátt at seta seg sjálva í miðdepulin, dugdi hon so væl at skapa [...] fjaldi hon yvir, at keldan til gleðina og hvíldina var æviga fyrijáttanin, sum er at finna í Orði Guds. Hon tók so ofta til, at hon mintist so væl 19. mars 1949. Tann dagin fylti hon 36 ár, og tað heilt [...] dóttur sína, dugir eingin at skilja. Undir slíkum umstøðum kann einki menniskja troysta, men bert Gud, sum hevur talað og sagt: Eg eri Faðir teirra faðirleysu og verji einkjunnar! Tað var hetta, Anna leit
vorðin so ljós og hugnalig. Regina hevur altíð verið lívsglað og fús. Takksemið fyri lívið og allar Guds gávur hevur altíð eyðkent hana. Uttan á nakran hátt at seta seg sjálva í miðdepulin hevur hon dugað [...] Ongantíð fjalir hon yvir, at keldan til gleðina og hvíldina er æviga fyrijáttanin, sum er at finna í Orð Guds. At lesa dámar henni framvegis væl, og hon er altíð klár at vera við, tá ið starvsfólkini um kvøldarnar [...] dóttur sína, dugir eingin at skilja. Undir slíkum umstøðum kann einki menniskja troysta, men bert Gud, sum hevur talað og sagt: Eg eri Faðir teirra faðirleysu og verji einkjunnar! Tað var hetta, Anna leit
fundament sågar temmelig utvetydigt modstiller religion og lokkemidlet mammon: »I kan ikke tjene både Gud og mammon« (Matt. 6, 24). Søren Kierkegaard, ikke ukendt af Ólavur Rasmussen, kalder konfirmationen [...] Jødernes Indflydelse«. Det skulle ske ved for det første »at opbrænde deres Synagoger med ild (&) For at Gud kunde se, vi mente det alvorligt, og hele verden kunne tage efter vort Eksempel (&) For det andet: [...] til de omvendte sig (&) For det tredje: At man forbyder dem hos os og i vore Huse offentlig at prise Gud, at takke, bede, undervise, under fortabelse af Liv og Lemmer (&) Så er jeg da kommen til denne Slutning:
