eg havi upplivað í verkstaðnum í ár. Tóroddur Poulsen, ið vit annars kenna sum yrkjara, er veruliga farin at gera um seg innan myndlistina. Hann hevur arbeitt í Grafiska Verkstaðnum tvær ferðir í 2005
hegnet rundt om byen, ikke kom ind i byen. Arna Schnoor var i et stort dilemma, da hendes far blev syg: - Min far havde altid sagt, at vi skulle passe ham og min mor, hvis de ikke længere kunne selv. Derfor [...] har overvejet det lidt nogle enkelte gange, blandt andet da min mor blev syg og senere døde, og min far blev alene. Når vi ikke gjorde det på de tidspunkter, så tror jeg ikke, at vi nogensinde gør det, men [...] flytter til Færøerne, men det er dejligt at vide, at vi kan gøre det, siger Arna Schnoor. Arna Schnoors far arbejdede 50 år for Tórshavn Kommune som aktingarmaður . Det var ham, der passede på, at fårene, der
»Leirvík Klaksvík«. So var farið í gongd við tunnilin, sum nú skal opna í mai 2006, men málið um farleiðina ígjøgnum Leirvík hevur man snakkað minst møguligt um. Bygdafundir hava verið í Leirvík, har
orð hennara eru livandi, givin av Honum, sum hevur evsta valdið og sum stjórnar øllum. Ráð míni eru: Far við opnum fordómsfríum sinni í gongd við at granska Bíbliuna. Tað verður uttan iva týdningarmesta
og nú fara dagarnir at leingjast aftur og so byrjar alt aftur av nýggjum. Í flestu bygdum er enn farvegur eftir sólarmerknunum í bø og haga, so tað ber til at meta um, hvat klokkan er. Við at sameina
skyggja, klædnaúrvalið er eksotiskt sum í Býsanz ella í Karthago á Hamilkars døgum, og gevur tú tær far um tónleikin, hoyrir tú tann virtuosa gittaran hjá Jimi Hendrix, dómadagsrøddina hjá Jim Morrison ella [...] eyðmýktu og happaðu, til hugsjónarfólk og droymarar, til flóttafólk og einsamallar gleðigentur: Far between sundown´s finish an´midnight´s broken toll We ducked inside the doorway, thunder crashing
verður kærleikin lýstur undir heitinum Í tínum eygum, sum eru fyrstu orðini í yrking Gunnar Hoydals Far ikki , meðan sjeyndi og seinasti parturin í bókini víðkar um kærleikshugtakið til eisini at fevna um
skilja milllum tað sum var títt og annans. Jú, nú var at hyggja til beiggja hans, at finna sær annað far, enn var sjálvtøkuborðið ikki stongt. Jú mín sann var eitt til keyps í fútarættinum, og hvør møtti
teimum og ikki minst at gera nakað við tað. Vit hava ikki givið handan sangin út fyri at senda ein far út og hjálp hesum menniskjunum boðskap út, men vit royna bara hervið at fáa fólk at leggja merki til
through the smoke rings of my mind Down the foggy ruins of time, far past the frozen leaves The haunted, frightened trees, out to the windy beach Far from the twisted reach of crazy sorrow Mr Tambourine Man [...] Home, frá 1965, man vera ein tann kendasti sangurin hjá Dylan, men kanska hava ikki øll givið sær far um, hvat hann í grundini sigur. Vit hitta yrkjaran eina náttina í stórbýnum, hann er einsamallur og