at sneiða ein og tveir mótstøðumenn av sær, hevði við sær, at vandamiklar støður stóðust av, og tað bar við sær, at KÍ fekk trý mál afturat. Ove Nysted átti eisini stóran leiklut. 2?1 málið skoraði Ove Nysted

sigur, at hetlendingar høvdu dugað sera væl at samskipa hendan skúlan við praktisku vinnuna. Til dømis bar til á sama staði at fáa grundundirvísing í fleiri lørugreinum innan sjóvinnu, sum so vórðu specialiseraðar

modtaget en krone i løn i hele mit liv, men vi skal nok klare vores selvstændighed, spørgsmålet er bare hvor meget man skal have for at nok er nok?. Árni og vísmaðurin Herman Oskarson eru í sama blaði samdir

forsætisráðharrin var skelkaður og tosaði upp í saman. Sjálvandi royndi hann at siga, at tað ikki bar til at fáa ST upp í samráðingarnar. Hetta vil eitthvørt koloniveldi jú sleppa undan, men tað hevur

asorskum fiskirannsóknarskipi. Her umborð høvdu teir eina svenska snellu, sum ikki riggaði. Og ikki bar til at umvæla hana, tí eingin nýtsluleiðbeining var. Sløk byrjan Ikki fyrr enn fjúrtan dagar eftir [...] asoroyggjum. Teir báðir Guttormur gjørdu í felag eina nýtsluleiðbeining á portugisiskum, og á henda hátt bar manningini á bátinum til at kunna seg um føroysku snellurnar. Eina góða viku eftir óhappið umborð á

danskt smør, var niðurlagið hjá øllum. Hilda sigur, at hóast hon kom til Onglands á jólum í 1946, bar tað longu um summarið 1947, at hon ætlaði sær heim aftur til Føroyar at ferðast. ? Men møguleikarnir [...] at tað veruliga gekk upp fyri mær, at tað var eitt heilt Atlantshav ímillum meg og Vágsbygd og at bar altso ikki til bara at fara heim, tá ið eg vildi. ?Fyri at bøta um "skaðan?, fóru vit til Belgia at [...] ein sodavatn, sum eg hevði at leska tey við og hana royndi eg so at drðggja okkum so frægt, sum til bar. Skiparin var tó so beinasamur, at hann setti meg inn á Vág við mær, hóast "Barjama? skuldi til Havnar

danskt smør, var niðurlagið hjá øllum. Hilda sigur, at hóast hon kom til Onglands á jólum í 1946, bar tað longu um summarið 1947, at hon ætlaði sær heim aftur til Føroyar at ferðast. ? Men møguleikarnir [...] at tað veruliga gekk upp fyri mær, at tað var eitt heilt Atlantshav ímillum meg og Vágsbygd og at bar altso ikki til bara at fara heim, tá ið eg vildi. ?Fyri at bøta um "skaðan?, fóru vit til Belgia at [...] ein sodavatn, sum eg hevði at leska tey við og hana royndi eg so at drðggja okkum so frægt, sum til bar. Skiparin var tó so beinasamur, at hann setti meg inn á Vág við mær, hóast "Barjama? skuldi til Havnar

danskt smør, var niðurlagið hjá øllum. Hilda sigur, at hóast hon kom til Onglands á jólum í 1946, bar tað longu um summarið 1947, at hon ætlaði sær heim aftur til Føroyar at ferðast. ? Men møguleikarnir [...] at tað veruliga gekk upp fyri mær, at tað var eitt heilt Atlantshav ímillum meg og Vágsbygd og at bar altso ikki til bara at fara heim, tá ið eg vildi. ?Fyri at bøta um "skaðan?, fóru vit til Belgia at [...] ein sodavatn, sum eg hevði at leska tey við og hana royndi eg so at drðggja okkum so frægt, sum til bar. Skiparin var tó so beinasamur, at hann setti meg inn á Vág við mær, hóast "Barjama? skuldi til Havnar

danskt smør, var niðurlagið hjá øllum. Hilda sigur, at hóast hon kom til Onglands á jólum í 1946, bar tað longu um summarið 1947, at hon ætlaði sær heim aftur til Føroyar at ferðast. ? Men møguleikarnir [...] at tað veruliga gekk upp fyri mær, at tað var eitt heilt Atlantshav ímillum meg og Vágsbygd og at bar altso ikki til bara at fara heim, tá ið eg vildi. ?Fyri at bøta um "skaðan?, fóru vit til Belgia at [...] ein sodavatn, sum eg hevði at leska tey við og hana royndi eg so at drðggja okkum so frægt, sum til bar. Skiparin var tó so beinasamur, at hann setti meg inn á Vág við mær, hóast "Barjama? skuldi til Havnar

danskt smør, var niðurlagið hjá øllum. Hilda sigur, at hóast hon kom til Onglands á jólum í 1946, bar tað longu um summarið 1947, at hon ætlaði sær heim aftur til Føroyar at ferðast. ? Men møguleikarnir [...] at tað veruliga gekk upp fyri mær, at tað var eitt heilt Atlantshav ímillum meg og Vágsbygd og at bar altso ikki til bara at fara heim, tá ið eg vildi. ?Fyri at bøta um "skaðan?, fóru vit til Belgia at [...] ein sodavatn, sum eg hevði at leska tey við og hana royndi eg so at drðggja okkum so frægt, sum til bar. Skiparin var tó so beinasamur, at hann setti meg inn á Vág við mær, hóast "Barjama? skuldi til Havnar