John Johannessen Tíðindamaðurin, Tom Buk-Swienty, hevði um miðjan oktobur eina grein í donsku Weekendavísini, ið viðgjørdi ávirkanina, ið Lewinsky-málið hevur á politiska lívið í USA. Greinin byggir á

Orsøkirnar, til at eg eri tann einasti, ið skrivar í bløðunum um hetta, eru mangar. Tey flestu, ið halda við mær, flenna bara eftir tykkum. Tey halda tað, eg geri, vera líka høpisleyst, sum at tosa vi

Ja, Buddha fekk rætt: »Eitt ilt orð vekir ein illan tanka«. Hóast mær ikki dámar kristindóm, so sær tað út til, at eg ikki átti at hava latið hetta lýsa ígjøgnum, tí nú hava tey kristnu ikki hug at di

Tórbjørn jacobsen Í einum landi, sum frá natúrunnar hond er ríkað við tilfeingi, í okkara føri livandi tilfeingi, er sjálvsagt, at tað støðugt verður kjakað um, hvussu frægast verður farið um stovnsfæ

Øll manningin á Queen Victoria varð bjargað, og tann stóra hetjan í hesum sambandi var John Johannesen, John á Bakkanum, úr Vestmanna. Hann bjargaði beinleiðis trimum monnum frá tí vissa deyða, og han

Finnleif Durhuus, ættaður av Sandi, greiddi frá hesum tilburði, tá ið hann herfyri var gestur á Torginum í Rás 2. Vit hava hildið hesa bjarging vera so einastandandi, at John eigur ikki at verða gloym