verið har uppi um Ólavsøkuna og spælt Løbner, sum ætlanin var, tað hevði verið stuttligt! Og nú gekk eg her og tvassaði og sá ikki ein føroying, dag út og dag inn. Eg var ótolin og longdist, men eg havi jú [...] til veitsluna og alt var hugnaligt, ljóst og festligt. Fyrst dansaðu vit inntil kl. 12. So kom kaffi, og tá skuldi blaðið lesast upp, meðan drukkið bleiv. Eg las so tær fyrstu greinirnar, og so kom sangurin [...] var, hevði verið vøkur og sorgleys fyri mær. Eg hevði einans meg sjálvan at teinkja uppá og kundi tí fjasa við at gera løg og skriva í Baldursbrá og tílíkt. Sinnið var lætt, og einki nívdi sálina. Um nakrar
yvir partaeigararnar og eru teir ikki færri enn 100, fyrst og fremst úr Norðoyggjum, men eisini úr Eysturoynni. Jóhannes Joensen, ein av stigtakarunum, av Trøllanesi, pápi hansara og tríggir brøður hansara [...] búðu vit í Sørvági, og tað fyrsta eg minnist til Abbadidd var, einaferð pápi og eg vóru á veg úr Sørvági til Klaksvíkar, og máttu gista nátt í Havn. Vit komu seint á kvøldi til hennara, og hon var hørm um [...] aftrat. Og her mundi hon vera ein góður stuðul hjá teimum blaðungu og óroyndu bankamonnunum, sum vóru settir at byrja nýggju deildina. Í Klaksvík fekk hon sær ein bát, og vit, børnini hjá Hans og Kjartan
støðum og plássum kring landið og eisini uttanlands, so kenna vit tað soleiðis, at tað er so nógv, sum bindur okkum saman. Skyldskapur og vinarlag og kær minni um ein góðan og tryggan barndóm og ungdóm [...] við seyð og neyt og tykist við annað fyrifallandi arbeiði, og sum illveðursdagar og um kvøldarnar høvdu savnast undir veggum, í onkrum húsum og inni í handlunum ? ímillum kríggini vóru tríggir og onkuntíð [...] menninir hús úr húsi og søgdu farvæl. Løtan, tá postbáturin Immanuel lá út fyri lendingini, og nógv fólk var savnað at heilsa teimum, sum skuldu fara fyrst til Klaksvíkar og síðani við sluppum og skonnartum, stendur
heilt øðrvísi enn í heyst. Tó var eins og í fjør vitjað á kirkjugarðinum, har tað var sungin ein sangur og biðið Faðirvár. Síðan var farið suðureftir, har fyrst varð vitjað á Neskaupstaði á Norðfjørðinum [...] Keypmenninir har, Jón Dáviðsson og Ørum&Wulf, komu eftir fiskinum við stórum bátum og høvdu salt við. Ofta komu teir, tá ið streymurin var harður og minni útróður var. Umstøðurnar á Vattarnesi Viðhvørt [...] hansara høvdu keypt bátin Viðanes, og teir royndu á Eysturlandinum, og har var gamli við. Ein dagin teir fara inn á Eskifjørðin, sigla teir framvið einum skipi, sum liggur har og keypir fisk á Vattarnesleiðini
suðringur eri eg eisini, sum tey flestu sum eru savnaði her í dag og føroyingur, onki iva mál - men fyrst og fremst og mest, eri eg og øll sum eru savnað her í dag - menniskju, við lívsrætti til eitt [...] útlondini verður størri og størri, ræður tað um, at føroyingar halda saman, virða seg sjálvan og virða fedrarnar og teirra livimáta fram fyri útlendskan sið, sum kann fáa kropp og sál at vikna. Tað ræður [...] bygdastevnan og fyri hvørt ár verður gjørt meira og meira burturúr, soleiðis, at stevnan mennist í innihaldi og dygd. Hvalba, mín heimbygd, er nakað serligt. Her búgva øll, sum eru einum kærast og øll kenna
Ero, og hann spældi tá við norska bólkinum Tobben og Ero, ið góvu fleiri plátur úr í 70?unum. ? Eg minnist, at mammubeiggi mín lærdi meg at spæla guitar ta tíðina. Og eg var fullkomiliga seldur og segði [...] (Eystan á, blðm.), og vit byrjaðu so at spæla saman í Sumba. Trupulleikin var bara tann, at allir vildu spæla guitar. Guitarspælararnir standa jú altíð fremst og fólk leggja jú fyrst merkis til teir. So [...] eg Marna og so spurdi hann, um eg vildi koma at royna meg. Tá vit vandu, dugdi eg allar sangirnar hjá teimum. Og til dagin í dag vita teir ikki, at tað var tí, at eg og Jóhan Petur høvdu sitið og vant í
Másin leggur at, og løtu seinni er fast undir fótum aftur. Fara til gongu niðan móti bygdini. Ørindini eru fyrst og fremst at tosa við Rakul og Ásmund Guðjónsson, sum tóku eina heldur øðrvísi avgerð, tá [...] hevur brúk fyri er telefon og internetsamband. Genturnar fara at tekna og Rakul setur kaffi á borðið og síðani byrjar samrøðan. Rakul og Ásmundur tóku av-gerð um at flyta í summar. Og sjálvan ólavsøkuaftan [...] inunum, so sessast øll um stovuborðið og so verða tey gjørd saman. Krøvini eru sjálvandi størri til tann elsta enn tann yngsta. Og so sita tey og práta um tað og spyrja spurningar, alt eftir hvørjum støði
sjálvstøðugan hugsunarhátt og umstøður til í frið og náðum at orða henda hugsunarhátt og nývunnað frælsi, so fær systir Shakespeare aftur kjøt og blóð, og at gera hetta, sjálvt í einsemi og fátækradømi, tað er [...] skriving og verumáta lagaðu seg til og gjørdu alt fyri at hóska. Søgurnar vístu, at flestallar við tíðini vórðu typtar og beindar av vegnum, antin sum virðisleysir høvundar við háðan, útspilling og líknandi [...] eitt frælst sinni, fríað fyri hatur, ótta, beiskleika og harm, og til tað er neyðugt at hava egið rúm við lási, egna inntøku, innlit og vitan, og ert tú farin til verka sum kvinnuligur rithøvundur, so
sum tú sært, er tað, sum tú fært. Og gjøgnum ár og dag hava vit sæð og hoyrt nógvar suðuroyingar seta orð á politisku støðuna. Hetta er ein politisk oyggj. Og tað hevði ikki verið lukkuligt, um vit [...] arbeiða fyrst og fremst fyri korunum hjá vanliga løntakaranum. Tað er tí, at vit eru til. Tað er okkara tilverugrundarlag. -- Góðu floksfelagar Samstundis sum stóru fyritøkurnar forvinna meira og meira [...] samstundis sum vit endurskoða undantøkini, sum fyrst og fremst gagna útlendskum ferðafólkum. Tá vit skulu finna javnvágina millum inntøkur og útreiðslur, kunnu vit ikki bara hyggja eftir inntøkunum
einans um at halda seg í kajakkini. Árarnar skulu fyrst og fremst nýtast til at halda javnvágina og harnæst at rógva við. Vindurin er nógvur undan, og streymurin hjálpir eisini væl til, men tað gongur [...] súklu og kajakk. ”Síðan eg var 19 ára gamal, havi eg ikki havt nakra fasta og trygga inntøkukeldu. Hesi 22 árini havi eg útvegað mær pening við at halda fyrilestrar, selja bøkur og dokumentfilmar, og ikki [...] Grikkalands, tók bátin yvirum til Cairo og súkklaði so heimaftur til Oslo. Eg róði alla tíðina framvið landi og fór uppá land, tá eg skuldi sova. Tann túrurin tók mær tvey og eitt hálvt ár,” sigur Paul. ”Hóast
