Vit hava vitanina og sjálvsálitið til at taka fulla altjóða ábyrgd. Tað kunnu vit ikki í verandi skipan. Troyggjan er ov trong, uttanríkispolitiska (ó)heimildarlógin, heimastýrislógin og grundlógin eru
kandidat- ella masterstigi. Á sama hátt hevur Setrið eina væl umtókta masterútbúgving í Leiðslu og Skipan, sum m.a. gevur lesandi førleikar at greiða torskildar organisatoriskar trupulleikar og at hugsa
sum nevnt, ber tað ikki altíð til hjá henni at spæla í kirkjuni. Tí hevur kirkjan útvegað sær eina skipan, har til ber at brúka stóra sálmasavnið hjá Kringvarpinum sum undirspæl til sálmasangin. Líkt er
standa sterkari heldur enn veikari. Søguligar royndir vísa eisini at verður farið aftur til undanfarnu skipan, har Búskaparráðið stendur meira ella minni einsamalt, tá kann tað gerast ein trupulleiki at manna
dagliga arbeiði, men tað skal vera upp til tann einstaka at gera av, hvat hann vil. ? Fáa vit eina skipan, har tað ikki ber til at hava annað starv við síðuna av, so beri eg ótta fyri, at tað vera færri
at gleðast um. Men hvat við teimum, sum eisini eru í altjóða sigling undir NIS, NOR ella aðrari skipan? Eiga hesi ikki at hava somu møguleikar? Skulu landsins myndugleikar ikki leggja til rættis fyri
rímuligari prísáseting. Lógin gevur nevniliga bilhandlaranum friar hendur til at gera sær dælt av hesi skipan soleiðis, at teir bara kunnu leggja stóran part av sokallaðu afturberingi oman á prísin, so peningurin
kjarnutænastuni. Krøvini í nettrygdarlógini fylgja NIS2, men harumframt verða serføroysk krøv um skipan av rakstri umvegis fylgisvein. Krøvini í NIS2 eru væl kend, og kunnu í stóran mun røkkast við at
hetta er ikki heilt rætt. Í veruleikanum hevði Føroyar fingið møguleikan at samráðst um eina egna skipan við ES-limaskapi. Hetta sæst við Íslandi, sum fekk serliga góðar treytir, tá landið fór undir samráðingar
felags almenna komposteringsskipan vegna vanda fyri útbreiðslu av ridluskriða. Sagt varð, at ein skipan, sum er bygd á, at vanlig fólk skilja mat, kann ikki útiloka, at restir av seyðakjøti koma í mold