So kenna vit KÍ aftur

Hóast fleiri kanska høvdu væntað eina javnari og spennandi kvinnukapping í ár, vendi KÍ um vikuskiftið øllum á høvdið við einum 9-0 sigri

Best sum fleiri mundu halda, at kanska fóru fleiri lið at gera seg galdandi í kappingini hjá kvinn­unum, tí tekin høvdu verið um tað í venj­ingardystum og undankapping, fann KÍ aftur tann góða formin frá undanfarnum árum og setti eina tjúkka striku undir sína favo­ritt­støðu.
HB-kvinnurnar, sum eru upp­flytarar, vitjaðu í Klaksvík í gjár, men máttu leggja rygg til ein veru­ligan avsmurning, tá KÍ vann heili 9-0 eftir 5-0 í hálvleikinum. Og eftir trý umfør eigur KÍ nú tríggjar teir fremstu málskjúttarnar: Rannvá B. Andreasen hevur skotið seks mál og Maria K. Thomsen og Sofía Purk­hús trý í part.
Sjálvandi sigur hetta ikki alt um, hvussu sterkt KÍ-liðið er, tí munur eigur sjálvsagt at vera á einum liði, sum hevur vunnið ellivu meistara­heiti á rað, og so einum, sum akku­rát aftur er komið upp millum tey bestu. Men eingin ivi um, at KÍ aftur hesa ferð sendir eitt signal, hini liðini ikki skulu misskilja!

Skála í evstu løtu
Tey bæði liðini, ið skuldu verið fræg­ast fyri at bjóðað KÍ og AB av, sum endaðu á tveimum teimum ovastu plássunum í fjør, spældu javnt 3-3, tá Víkingur í Sarpugerði tók ímóti Skála. Tá hesi bæði liðini undan lands­kappingini spældu finalu í Víkings­kappingini, vann Skála við einum máli.
Tvær ferðir komu gestirnir av Skála eisini á odda í dystinu, fyrst 1-0 og síðani 2-1, men Víkingur megn­aði báðar ferðir at koma aftur­íaftur. Tá so Skála fekk spælara útvístan stutt fyri tíð, tá støðan enn var 2-2, og Heidi Sevdal í 89. min­utti legði Víking á odda 3-2, sá dysturin avgjørdur út. Men Birna T. Johannesen vildi tað øðrvísi, tí tveir minuttir úti í yvirtíðini javnaði hon, so Skála slapp avstað við einum stigi.
Triði dysturin skuldi eftir ætlan verið spældur á Argjum tíðliga seinnapartin í gjár millum AB og B36, men har var so mikið nógvur vindur, at dómarin gjørdi av ikki at seta dystin í gongd. Bólturin fekst ikki at liggja stillur, so har var einki at gera. Vindurin minkaði munandi seinni um dagin, men nú hetta eru grannalið, skuldi ligið fyri næstan nær sum helst at fingið dystin av­greiddan.