Jógvan vi: Keldu, landsst!risma:ur í innlendismálum tók ta: sum ein stóran he:iur at kunna n!ggja »Smyrli« vælkomnan á Havnina.
Fyri viku sí:ani kundu vit fegnast saman vi: su:ringum í samband vi: áhugaverda og væl tilrættalagda móttøku fyri »Smyrli« á Tvøroyri, júst á tí plássi, har privat fyritakssemi tók stig til at leggja lunnar undir skipa:a strandfer:slusigling í Føroyum fyri 110 árum sí:ani.
Hann seg:i at av teimum størru økjunum í Føroyum ver:a nú bara Sandoyggin og Su:uroyggin, har fasta sambandi: ikki er veruleiki, og tí er ta: av størsta t!dningi, at henda farlei: hesin landsvegur ver:ur so dagførd sum gjørligt og so trygg, at fult álit dagliga kann ver:a á hesi lei:.
Hann vísti á, hvussu sárbær hesi øki kunnu ver:a, tá verkfall, sum alt ov ofta stinga seg upp, kunnu leggja hesi øki lamin, hóast hesi øki í so lítlan mun eru partur av hesi abrei:sósemju.
Hann helt, at farlei:in í hesum sambandi má gerast tryggari og meira álítandi, solei:is at henda óhepna stø:a bæ:i fyri vinnulív, farma- og fólkaflutning, og ein tílík køvandi ger:, ikki tekur seg uppaftur.
Ov ofta hevur nú veri: tosa:, uttan úrslit, helt Jógvan vi: Keldu, sum heitti á Vinnu- og Fíggjarmálará:i: og fakfeløg um at seta seg ni:ur og ikki helma í, fyrrenn ein verulig framtí:arloysn er funnin á økinum, so at vinnulívsfólk tora og vilja gera íløgur í størri mun, enn tey hava, á hesum økjum.
Hetta er og ver:ur lívsney:ugt fyri øki:, og vi: hesum kunnu vit vísa á, at vit sum politiskur myndugleiki meina ta:, vit siga, seg:i Jógvan vi: Keldu, sum eisini vísti á, at í okkara n!mótans samfelag eru samskifti og samfer:sla ikki bert ney:ug men eitt krav, um nøkur framgongd aftur skal ver:a á hesum økjum, og tí helt hann ta: eisini vera tvingandi ney:ugt, at fólki:, har fast samband er, skilur hetta álvarssemi.
Vit fara tí eisni at fylgja neyvt vi: gongdini í siglingini hjá »Smyrli«, og hvussu hon kann mennast, tí títtleikin er ein avgerandi partur, tí er ta: ikki ov nógv kravt, at skipi: siglir oftari enn ætla:. Her kann bert talan ver:a um tvinnar tættir, annar er, at Løgtingi: játtar meiri pengar, men tann betra loysnin er, at inntøkurnar kunnu mennast vi: fleiri átøkum. Men sum eg so ofta havi sagt, er ney:ugt, at Su:uroyggin stendur saman bæ:i kommunur hvør sær og kommunur, vinnulív og fakfeløg, seg:i Jógvan vi: Keldu
Jógvan vi: Keldu takka:i at enda teimum, sum frá fyrsta degi hava tiki: lut í hesum felagsátaki, sum ikki er minni enn eitt bragd.
Øll serfrø:in er samd um, hóast svart sá út fyri sløkum ári sí:ani, at vit eru komin sera væl burturúr hesum hepna átaki bæ:i fíggjarliga og tekniskt og kanska betri, enn vit tordu at trúgva.
Eg havi eisini heitt á Strandfer:sluna, á:renn skipi: fer í skipa:a sigling, at fara á eina frams!ningarfer: inn á Skálafjør:in og til Klaksvíkar, seg:i Jógvan vi: Keldu.
Bæ:i skipi, manning og fer:afólki ver:ur ynskt Harrans signing, nú hetta stásiliga skip fer til verka, seg:i Jógvan vi: Keldu.
