Hans Eli Dahl, leiðari á Sernámsdeplinum, byrjaði við at greiða eitt sindur frá tí søguliga perspektivinum. Í 1964 byrjaði Spesialskúlin í Havn við deyvum børnum. Tá tey vóru flest, gingu 90 næmingar á skúlanum. Av tí at møguleikarnir hjá avvarðandi av bygd at vitja á skúlanum vóru avmarkaðir, var ráðgevingin til heimini eisini avmarkað.
Í dag eru tey 45 næmingar á skúlanum.
Í áttatiárunum tók kjak seg upp um skúlan fyri øll , og við nýggjari fólkaskúlalóg kundu foreldur krevja, at betri skúlatilboð komu í teirra bygdum.
Hans Eli Dahl greiddi frá, at hóast serfrøðin í Føroyum er vaksandi, so tørvar okkum enn fakfólk, sjálvt um vit fáa nógv forerandi , sum hann tók til, frá dønum, og samstarvið er gott.
Eitt úrslit av kanningum í Føroyum er, at talið av autistum her heima er lutfalsliga tað sama sum í okkara grannalondum, men Hans Eli Dahl spurdi retoriskt, hvar hesi børnini eru.
Svarið var, at vit í Føroyum hava 6 skúlar við einum autiskiskum barni, tveir skúlar við tveimum autistiksum næmingum, ein skúla við fýra, ein við trimum og so sjálvandi spesisalskúlan í Havn, har fýra autistiskir næmingar ganga. Við Asperger er líknandi støða, nevniliga 31 næmingar tilsamans.
Leiðarin á Sernámsdeplinum staðfesti, at sjálvandi fær ein einsamallur næmingur á einum lítlum bygdarskúla ikki sama tilboð sum ein næmingur á spesialskúla í Havn.
Fyri nøkrum fáum árum síðani kom ein arbeiðsbólkur fram til eitt úrslit, ið vísti, at tað hevði verið skilagott at farið undir at fyrireikað fimm tænastueindir, har fólk frá øllum avvarðandi myndugleikum skulu arbeiða saman, men forðingarnar í hesum sambandi eru tí ikki so fáar, vísti Hans Eli Dahl á. Sernámsdepilin setir ein sálarfrøðing og ein samskipandi serlærara, meðan kommunurnar seta skrivstovufólk og rinda skrivstovuhald. Hesi skulu so skipa fyri fundum við sosialráðgevarar o.o. Ætlanin er, at tann fyrsta av hesum sertænastueindum skal byrja í Eysturoynni í næstum, og skal hon ráðgeva skúlum, foreldrum o.ø.
