Vilhelm Johannesen, táverandi landsstýrismaður í arbeiðsmarknaðarmálum, í samgonguni millum Javnaðarflokkin, Tjóðveldisflokkin, Sjálvstýrisflokkin og Kristiliga Fólkaflokkin frá 1985-1989, var oddamaður hendan Samhaldsfasta. Fyrstu inngjøldini vórðu goldin inn í skipanina í 1992, tá ið Jóannes Eidesgaard var landsstýrismaður í arbeiðsmarknaðarmálum.
Samhaldsfasti, sum er eitt peningaligt ískoyti til fólkapensjónina, í løtuni 2.880 kr. mánaðarliga, byggir á solidariska prinsippið, har allir løntakarar rinda sama prosentpart av lønini inn, meðan øll fáa somu upphædd út frá 67. ári. Hetta merkir, at hálønt rinda lutfalsliga meira inn enn láglønt, men øll fáa somu upphædd út aftur.
Skipanin er einføld, so peningurin fer til eftirløn og ikki til umsiting. Av tí sama kostar hon í dag bert 500 tús. kr. árliga í umsiting. Hetta kemst av, at meginparturin av tí, sum verður goldið inn frá øllum løntakarum síðst í hvørjum mánað, verður kanaliserað beint út aftur til pensjónistarnar, sum allir fáa somu upphædd.
Samhaldsfasti er í grellari andsøgn við eitt nú ATP í Danmark, sum ikki ógrundað verður rópt ”Alt til pamperne”. Her sparir hvør einstakur upp til egin ellisár á egnari konto. Umframt eina øgiliga umsiting, er skipanin eisini ósolidarisk, við tað, at hálønt fáa nógv meira út enn láglønt – so har ræður onki samhaldsfesti, og stættarmunurin fylgir við inn í ellisárini. Tó hava danir nakað hægri fólkapensjón enn vit.










