Ovurkátir studentar órógvaðu ferðsluna

Í orrustuni um næm­ing­in í Hoy­døl­um, sum varð burt­ur­­víst­ur, tí hon park­er­aði so­­leið­is, sum tað ikki hóv­aði leiðslu skúl­a­ns, mælti Marj­us Dam stu­­d­­ent­a­skúl­a­næm­ing­u­num til uppreistur.

– Tá eg gekk í Hoydølum fyri eini 30-40 árum síðani høvdu næmingarnir ikki funn­ið seg í slíkum, segði Marj­us Dam við greiðari til­sip­ing til tiltikna upp­reistr­ar­sinn­að­a ­ung­dómi­n Hoy­dølum serliga í seksti- og sjeyt­i­ár­u­num.

Og rætt hevur hann í tí, at stu­dent­a­skúl­a­næm­ing­ar ikki eru ser­liga nógv frammi í sam­fel­ags­kjaki nú á døg­um. Men hvørja ferð síðsti skúl­a­dag­ur er hjá 3. g'arum, so fara tey á barr­i­kad­ur­nar. So­leið­is var eis­ini í morg­un, tá tey við blóm­um, øli og karamellum stutt­leik­aðu sær við at ó­rógva sera tøttu ferðsluna á Hvít­a­ne­sveg­num.

Løgreglan var á staðnum og royndi sum fræg­ast at flyta kátu, troyttu og fullu stud­­ent­­­a­skúl­a­næm­ing­ar­n­ar.

Onkur helt fyri, at kanska átti leiðsla skúlans at fing­ið við í regl­u­gerð­ina, at næm­ing­ar­nir skulu hava søm­i­lig­an at­burð – og virða lands­ins lógir og um­dømi skúlans, so góð­var­in av­bygd­ar­fólk – og hoy­vík­ing­ar, ó­tarn­að sleppa til a­r­beið­is...