ODDAGREIN: Skuldi tað røkka ella støkka?

Tað var helst ov naivt at vænta sær, at stjórn­­arskipanar­nevndin fór at koma til eina ein­mælta semju, nú arbeiðið í fyrst Grund­lóg­ar­nevndini, seinni Stjórn­ar­skip­an­ar­nevnd­ini nærk­ast end­a­num og skal leggj­ast fyri ting­ið og seinni til fólka­at­kvøðu.

Tó so hava fleiri glottar verið, tí tað sjáld­sama er hent, at allir flokk­ar hava so at siga drig­ið somu línu í rætt­i­liga stór­an mun. Men tað skuldi kanska støkka – og tað var júst tað, sum hendi við breiðu semjuni. Fyrst boð­aðu smáu flokk­arnir frá, at teir ikki vildu vera við, og nú hevur Tjóð­veldi sagt tað sama, tó at annað um­boðið hjá Tjóðveldinum, tann prag­mat­iski ting­mað­ur­in Sjúrð­ur Skaale, er part­ur av meir­i­lut­a­num, sum telur umb­oð úr fimm av sjey flokkum á tingi – og átta av 11 nevnd­ar­limum.

Mót­partur hans­ara er Høgni Hoy­dal, sum gev­ur Lars Løk­ke Ras­mus­sen skuld­ina, tí hann skal hava syndr­­að ar­­beið­ið í nevndini.

Stríðið stendur um, at tað stendur í upp­skot­i­num, at vit skulu virða sátt­mál­ar og av­tal­ur, sum eru gjørd­ar framm­an­und­an – og so­leið­is eis­ini heim­­a­­stýr­is­lóg­ina.
Sambært Hans Paula Strøm, nevnd­ar­for­manni, so er hetta júst ein orð­ing, sum var við í upp­skot­i­num hjá upp­­run­a­ligu Grund­lóg­ar­nevnd­ini.

Sjúrður Skaale sigur eisini í við­merk­ing í dag, at tað er bein­leið­is skeivt, sum Høgni Hoydal segði í Degi og Viku í gjárkvøldið, at fulla semj­­an varð skeikl­að, tí Lars Løkke Ras­mus­sen legði uppí. Sambært Sjúrði Skaale, so var tað ikki var full semja um mál­ið, tá tað varð lagt fram til við­gerð­ar í fjør. Ein flokk­ur boð­aði greitt frá, at hann var í­móti, og fleiri nevnd­ar­lim­ir gjørdu greitt, at teir ynsktu á­vís­ar broyt­ing­ar gjørd­ar í víðari við­gerðini.

Tað er sera áhugavert, at um­boð­ini hjá Tjóð­veldi í stjórn­ar­skip­an­ar­nevnd­ini hava so yms­ar hugs­an­ir. Spurn­ing­ur­in er so bara, um Sjúð­ur Skaale er við at mála seg inn í ein krók í Tjóð­veld­i­num, eins og Ják­up í Jákups­stovu gjørdi í Javn­að­ar­flokk­i­num í 1946, ella um partar av Tjóð­veld­i­num veru­liga vilja hava eina prag­mat­iska loysn á hes­um máli, sum hevur ó­rógv­að før­oysk­an pol­i­tikk í væl meiri enn hundrað ár.

Eyð­sæð er, at Tjóðveldi – um flokk­ur­in vil hava á­vir­k­an ­í før­oysk­um pol­i­tikki – má flyta seg og føra prag­mat­isk­an pol­i­tikk. Flokk­ur­in hev­ur sein­astu 13 ár­ini ver­ið ein av teim­um stóru flokk­u­num. Men Høgni Hoy­dal og hans­ara vong­ur má síggja í eyg­u­ni, at loys­ing­ar­sinn­aði part­ur­in av før­oy­ingum so at siga bara er at finna í veljarafjøldini hjá Tjóð­veld­i­num.

Politikararnir skylda fólkinum eina loysn, sum skal røkka. Fáið tí hetta mál­ið av­greitt og til fólka­at­kvøðu sum skjótast. Okkum nýtist ikki politikarar at tulka støðuna hjá fólkinum. Tí tá fólkið hev­ur talað, so vita vit, hvat fólk­ið í Føroyum í dag heldur um rík­is­rætt­ar­­ligu støðuna!