“Í nærmastu framtíð” hoyrist av og á í tíðindunum. Eisini finna vit hesa orðingina á heimasíðum hjá stovnum og feløgum, har lýst verður við tiltøkum, ið verða “í nærmastu framtíð”. Hetta er danska orðingin “i nærmeste fremtid” í føroyskum hami. Har eiga vit frálíku orðingina “í næstum”, ið bæði er stutt og snøgg.
“Nærmasta familjan” hoyrist javnan og sæst eisini á skrift, t.d. dagurin verður hildin saman við tí nærmastu familjuni, ella starvsdagurin verður hildin saman við nærmastu starvsfeløgunum. Nógv munnu kenna søguna um mannin, ið hevði ein son, ið júst var vorðin giftur. Fólk spurdu, um hann hevði verið við í brúdleypi. “Nei”, var svarið, “tað vóru bara tey allarnærmastu”.
Vit eiga orðini “næstingar, næstu skyldfólk, ættfólk, næstrafólk” o.o. um tey, ið vit eru nær skyld við. Tískil má mælast til hesar orðingar: “dagurin verður hildin saman við næstingum” ella “saman við næstu skyldfólkunum”. Er tað bara tey í húsinum, sum er um at røða, ber til at siga “saman við húskinum”.
Danska orðið “nærmest” nevnist á føroyskum “næstur”, og tað merkir “sum er tættast við ella stytst burturfrá”, t.d. í næstu viku, í næsta mánaði, næsta ár, vera næsti maður stjórans, hagin er næstur bygdini, mánin er nú næstur jørðini og hvør er sær sjálvum næstur.
Málið er ein dýrgripur, ið vit øll eiga, tí er vert at minna á, at ásett er í kringvarpslógini, at Kringvarp Føroya sbrt. § 10 stk. 2.: “eigur at leggja dent á at hava gott føroyskt mál í sínum sendingum. Kringvarp Føroya hevur skyldu at tryggja starvsfólkunum holla málsliga ráðgeving.”
