Skúlaskapur
?Hetta er rætt og slætt ein vanlukka.
Elsa Birgitta Petersen, formaður í Føroya Lærarafelag, sigur, at hon kann ikki koma til aðra niðurstøðu, nú skúlarnir kring landið í hesi vikuni hava fingið endalig boð frá Mentamálastýrinum um, hvussu nógvir tímar teir fáa komandi skúlaár.
Men tíverri vóru tey endaligu boðini bara ein staðfesting av tí, sum skúlarnir munnliga høvdu fingið at vita frammanundan, nevniliga, at skúlarnir fáa alt, alt ov fáar tímar.
Boðini úr Mentamálastýrinum hava elvt til telefonstorm á Lærarafelagið frá ørkymlaðum og vónleysum skúlaleiðslum, sum ikki vita síni livandi ráð, hvussu tær skulu kunna fáa gjørt tímatalvu við teimum tímum, tey hava fingið tillutað og samstundis lúka tey lógarkrøv, sum fólkaskúlalógin áleggur skúlunum
?Hetta hevur rættiliga loypt ræðslu á bæði skúlaleiðslur og lærarar, tí tað letur seg rætt og slætt ikki gera at halda lógir og avtalur við tí tímatali, sum skúlarnir hava fingiðsigur Elsa Birgitta Petersen.
Tvingað at bróta lógina
Hon veit ikki rættiliga, hvussu nógvir tímar mangla í, fyri at skúlarnir kunnu fáa lagt tímatalvuna næsta ár, og samstundis lúka tey tær treytir, sum nýggja fólkaskúlalógin áleggur teimum.
? Men tað er greitt, at tímarnir eru alt, alt ov fáir.
Hon sigur, at tað sum nú hendir, er stutt og greitt, at landsstýrið tvingar skúlarnar til at bróta fólkaskúlalógina, tí við tí lítla tímatalið, sum teir hava fingið, verða teir noyddir at leggja eina tímatalvu, sum beinleiðis er í stríð við lógina.
Sum heild fáa skúlarnir tímatal, bæði eftir, hvussu nógvir næmingar og, hvussu nógvir flokkar eru í hvørjum skúla.
Harafturat fáa teir minstu skúlarnir nakrar tímar eyka.
Hesin útrokningarhátturin ger, at teir skúlarnir, sum hava eina millumstødd, eitt nú Vágur, Tvøroyri, Vestmanna og Giljanes, eru út av lagi illa fyri við tímum. Men eisini teir smæstu og teir stóru skúlarnir hava ovurhonds stórar trupulleikar.
Nyttar onki
Landsstýrismaðurin í skúlamálum, hevur meiri enn einaferð sagt, at hann skilir ikki rættiliga, hví trupulleikin skal vera serliga stórur í ár, eitt nú í Vestmanna, tí skúlin hevur fingið líka nógvar tímar næsta ár, sum hann hevur í ár.
? Hatta er høpisleys tala. Tað nyttar ikki at tosa um tímar, uttan at hugsa um allar tær eyka skyldur, sum skúlin fær næsta skúlaár, sum hann ikki hevur havt í hesum skúlaárinum.
Tað, sum formaðurin í skúlamálum sipar til, er, at í ár verður ein partur av nýggju fólkaskúlalógini settur í verk. Somuleiðis sipar hon til semjuna, sum Lærarafelagið og Fíggjarmálastýrið gjørdu síðsta vár, og sum førir øktar útreiðslur við sær komandi skúlaár.
? Men tað er ikki hent og tí er skúlin komin í hesa vanlukkustøðu, sum hann nú er komin í.
? Tað sigur seg sjálvt, at tað kann gera tað sama, um tímatalið næsta skúlaár verður tað sama sum hetta skúlaárið, ella um játtanin til fólkaskúlan er hækkað eitt sindur, tá ið tørvurin og útreiðslurnar eru hækkaðar nógv meiri, sigur formaðurin í Lærarafelagnum.
Hon sigur, at eitt nú hevur Mentamálastýrið ikki lagt upp fyri, at lærugreinin ?handverk og list? krevur nógv fleiri lærarar og sostatt eisini nógv fleiri tímar, tí skúlastovurnar til lærugreinina eru smáar og sostatt er eisini neyðugt at hava smærri bólkar.
?Tá ið vit gjørdu semjuna við landsstýrið seinasta vár, varð eisini avtalað, at tímarnar til skúlabókasøvn skulu latast skúlunum umframt; Men kortini er tað nú endað við, at teir skulu takast burturav teimum tímum, sum skúlarnir hava fingið.
Elsa Birgitta Petersen sigur, at hetta eru alt mál, sum Lærarafelagið arbeiðir við í eini vón at fáa bøtt um støðuna.
