Góð munnligar próvtøkur: – Ven teg við at leggja fram, tí at tað ger teg meira tryggan til próvtøkuna. Tú kanst til dømis leggja fram fyri einum vini, vinkonu, foreldrum ella lesibólkinum.
Les títt pensum væl. Tað er strævið, men tað er tann tryggasti vegurin til eina góða próvtøku.
Ger notatir til øll evnini, soleiðis at tú altíð hevur okkurt at hála upp úr taskuni í fyrireikingini.
Minst til, at lærarin og próvdómarin ikki miðja ímóti at gera próvtøkuna til eina ringa uppliving fyri teg, tvørturímóti. Próvdómarin hevur leiklutin at tryggja,at próvtøkan fylgir galdandi reglum og er títt trygdarumboð. Lærarin hevur onki annað ynski, enn at tað skal ganga tær væl.
Í fyrireikingartíðini: Ikki byrja at lesa uppá í fyrireikingartíðini. Tú nært ikki at lesa eitt heilt kapittul kortini.
Skriva allar tankarnar, sum tú hevur um evnið, niður. Byrja at skriva beinanvegin tú kemur inn til fyrireiking. Tað koma heilt víst nøkur gullkorn niður á pappírið!
Trúgv uppá, at tú dugir!
Sjálv próvtøkan: Minst til, at tað er í lagi at vera nervøsur. Um tú í ringasta føri ristist av ótta, sig tað so, tí tað lættir um at boða frá trupulleikanum, og hetta kann vera við til at minka um óttan.
Tú kanst gott siga, at tú ikki veitst okkurt, men royn at svara kortini, tá lærarin spyr teg, ti tað kann vera, at tað er rætt!
Minst til at fáa tíð til at siga alt tað, sum tú hevði sett tær fyri í fyrireikingartíðini.
Kelda: Spurnarsíðan »Útbúgvin« í Sosialinum, har Holger Arnbjerg og Bjørg Róin frá Altjóða Skrivstovuna vegleiða og svara spurningum
