Gyrdur í brøkur

Hevði tað verið Fólka­flokk­ur­in sum hevði lokk­að onkr­an av sínum sam­starvs­flokk­um út í ta støðu, sum Ják­up Mikk­el­sen er kom­in í, so høvdu vit skilt tað. Men val­ið av Ják­upi Mikk­el­sen til lands­stýr­is­mann í fiskivinnumálum má av sonnum metast at verða av handahógvið merkt.

Tá tað er sagt, so hevur tað einki við politisku evnini hjá manninum at gera, men at seta ein politikarara – og enn minni at seta sjálvan seg – í slíka støðu, har familjubond tarna aðru hvørjari avgerð, sum landsstýrismaðurin skal taka, tá hevur tú ikki gott poltiskt tev.

Líkamikið hvat snún­ir løg­frøð­ing­ar kunnu finna upp­á, so fer fiski­mála­ráð­harr­a­sess­ur­in hjá Ják­upi Mikk­el­sen bara at elva til høvuðbrýggj – bæði hjá honum sjálvum, tá Fólkaflokkinum og hjá løgmanni.