Frændur livdu ikki heilt upp til vónirnar hjá fólki, tá teir frammanfyri einum hálvfullum Vágsbø spældu fólkakæru løgini, ið hava gjørt teir til fólkaogn. Í gjárkvøldið fekk Dynamitt alt at kóka, og vónirnar til Frændur vóru, at teir í minsta lagi fingu øll fólkini við. Hetta hendi tó ikki heilt, møguliga tí at tað ikki var liðið nóg langt út á kvøldi til at fólk vóru uppi í gear.
Framførslan sjálv var ei heldur av teirra bestu, men tað bragdaði, tá Terji loksins fekk áhoyrararnar at syngja við til Eros. Eftir hetta tóktist fólkini at vera meira við upp á tað, og tá gekk eisini betur hjá bólkinum at spæla.
Móti endanum sungu tey flestu við, og tað var góður stemningur, men tað tóktist ikki sum Frændur rakti hægstu tindarnar í kvøld.
