Filmsfelagið:
Tá helt hann ein fyrilestur í Klingruni í Norðurlandahúsinum, har hann las úr handritinum, og við egnari rødd og keipum dramatiseraði allan filmin og hugtók tey møttu.
Hann hevur altíð verið ein hugtakandi og serstakur danskur auteur, hóast hann í hesum føri gjørdi film úr eini søgu, sum hann ikki hevði skrivað sjálvur.
Sum vit skilja, arbeiðir hann aftur við tilfari, sum liggur eftir Jørgen-Frantz Jacobsen. Aðrir leikstjórar, vit hava havt samband við í eins langa tíð, er íslendski Friðrik Þór Friðriksson.
Tíðirnar eru nógv broyttar frá analoga veruleikanum við nógvum biografum, har tú kundi møta upp við eini rullu undir arminum, og fáa filmin vístan fyri einum áskoðaraskara, tú hevði við tær.
Tað ber ikki til longur, nú alt er vorðið talgilt og savnað á færri hondum.
Hóast tað burdi verið øvut, er ítøkiliga úrslitið, at nú hava vit bara ein biograf í landinum, sum vit mentanarpolitiskt stuðla í einum og øllum.
Samstundis verður tað truplar at fáa fatur á filmum, sum eru uttanfyri vanliga skandinaviska útboðið.
Til dømis hevur bretski filmurin ”The Outrun” júst verið frumsýndur á Papey í Orknoyggjum, men er enn ikki partur av útboðnum av filmum, sum vit vanliga hava góða og lagaliga atgongd til.
Filmsfelagið ynskir leikstjóranum Nils Malmros hjartaliga til lukku við teim áttati.
