Vit sóu tað við Farmaleiðum. Vit síggja tað við Bygdaleiðum. Heldur enn strategiskar broytingar í samráð við fólkið, so verður salamiuppskriftin nýtt fyri at niðurpína eina almenna tænastu, so hon at enda er á einum so vánaligum støði, at hon meira kennist sum haft um beinið á borgarunum, enn nakað annað. Vónandi verður hettar ikki støðan hjá Postverkinum.
Kann bara siga fyri Sands Kommunu, at tað kennist hugstoytt, nú vit royna at skipa eina handils- og tænastusinnaða miðbygd, mitt í Sandoynni, at hoyra at nýgjørda posthúsið skal roytast upp við rót úr vælskipaða tænastuumhvørvinum. Vónandi er hettar ein misskiljing, ið byggir á vantandi innlit í tað umhvørvi, sum vit við stríð og strev, against all odds, royna at fáa á føtur her á Sandi.
Fari tí bert at boða frá, at Sands Kommuna fegin vil dialogin við posthúsleiðsluna, í royndini at varðveita og menna posttænastuna her í nærumhvørvinum, og ivist eg onga løtu í, at henda tænasta saman við hinum tænastutilboðunum til borgaran, kann mennast enn meira, sum partur av einum tænastutyssi til gest, sum búgvandi borgara í Sandoynni.
