Var ikki sjálvur til staðar í rættinum, tá málið móti honum var ført.
Men tað forðaði ikki rættinum at halda rættargangsfund, tí ríkisadvokaturin hevði givið loyvi til hetta.
Ákærin førdi fram, at rætturin átti at leggja dent á, at teir lutir, ið ákærdi hevði ført inn í landið, kundu samlast til heil og fullfíggjað skotvápn, sum ákærdi eisini í grundlógaravhoyringini hevði játtað at ætlanin var.
Ákærin vísti somuleiðis á, at patrónurnar, sum ákærdi hevði smuglað inn, vóru ólógligar.
Linda Hesselberg segði, at vápnini, ið politiið hevði funnið heima hjá ákærda, ikki kundu roknast sum antikk, tí tað elsta var framleitt í 1963.
Undir húsarannsóknini hevði politiið eisini lagt hald á ein streympistól, sum rakk fimm metrar. Eitt slíkt vápn er als ikki nevnt í vápnalóggávuni, og tí var spurningurin, hvørja lógargrein hetta vápnið skuldi undir.
Linda Hesselberg helt tað vera prógvað, at ákærdi hevði havt vápn ólógliga, og politiið hevði prógvað, at vápnini kundu skjótast.
Tí meti eg, at dømt eigur at verða eftir ákæruritinum, segði Linda Hesselberg.
