sum tey flestu kenna sum Gutti, hevur ítrótturin altíð havt stóran áhuga – serliga fótbóltur, kappróður og langrenning. Sum ungur plagdi at hyggja at langrenning í sjónvarpinum, og skriva millumtíðirnar
eygablikk at fáa fólk ímillum pierin og landið, hóast frá støðan mundi vera einar 40 metrar. Eisini var kappróður á fjørðinum millum nakrar skipsmanningar. Sjómannadagurin er ein hendingaríkur dagur, at líkna við
hátíðarhald av øllum tí, ið bindur fólk og land saman. Frá kórsangi og listaframsýning til hondbólt og kappróður, frá útimøtum og gudstænastu til vertskap og dans. Tá tingið varð sett henda dagin, var tað ein
tíðarmáli av teimum, sum yvirhøvur manna redaktiónirnar í landinum á tí mótinum í dag. Fótbóltur, kappróður og telving eiga hansara stóra áhuga, hann hevur eisini skrivað árbøkur um fótbólt og saman við Finni
Sjónvarp var einki og Bryggjubakki varpaði bara um fisk, kappróður og gamlan sið. Fermdu døturnar fóru beinleiðis frá at vera fittar og lýdnar smágentur til at vera konur, sum mammurnar. Og í brúðarskríninum
Føroya við honum. John Effersøe gjørdi seg eisini galdandi á øðrum økjum. Á ólavsøku í 1887 var kappróður í Havn á fyrsta sinni, og var hann ein av stigtakarunum. Í 1890 fer John Effersøe úr Føroyum
roykin var eitt at gera. Tað var at draga inn so at kapprógva til lands. Hetta var í hvussu er kappróður við álvara í. Teinurin var einar 6-7 fjórðingar, so hetta var sera strævið. Men soleiðis mátti tað
an er í dag ein 82 ára gamalur klaksvíksingur. Sum hevur sæð eitt sindur av hvørjum. Verið til kappróður og sjónleik. Upplivað tað søguliga og siðbundna. Framsýningarnar hava verið nógvar. Tey eldru minnast
afturvendandi tiltakið á Tvøroyri, er kappróðurin sjálvandi grundarlagið, tí hóast bæði stevnur og kappróður er í støðugari broyting, er kappróðurin og føroyski báturin framvegis tað sum eyðkennir føroysku
Leygarkvøldini í Miðvági og í Runavík líkjast nógv nú í summar. Hvørja ferð tað er kappróður verður skipað fyri móttøku fyri manningunum á ávikavíst Frúnni og Tjaldrinum. Sigrarnir í Kollafirði vóru eins
