inngangin til hvønn kapittul og rættaði okkurt komma, fortelur Óluva. Og fólk tóku soleiðis til: Óluva bakar og steikir og Marius smakkar og etur! Besta fólkaogn So bókin kom út og bleiv beinanvegin fólkaogn [...] brúðarparið og ung, sum flyta heimanífrá. Á reyða køksborðinum Men verður bókin skjótt aftur at finna millum kókibøkurnar í bókahandlinum. Millum grill og sushi, Jamie Oliver og ”Kærnesund Familie”, og hvat allar [...] hesi seinastu 36 árini. Og seinastu mongu árini hevur bókin aftur verið útseld frá forlagnum, og fólk hava, til fánýtis, spurt og spurt eftir henni. Tí Matur og Matgerð er frágera góð gáva, til dømis til

ræðuliga tungur. Konu­fólk og børn gekk runt spælið og drógu, með­an mannfólkið var á bátinum. Tað vóru villigar hendur og væl gekk. Vit fingu turt at fara í og heitt at eta og drekka, men boð fingu vit [...] liðugt at draga, og fisk høvd vit nógv av. Tað var mest sum ov nógv í bátinum. Mann tosaði um bekkfastan bát. Tá var bakskuturin fullur og tað sama var við rúmini har frammi, bógrúmið og tofturúmið. Tá ið [...] dsbáturin og Kunoyarbáturin gingu burtur. Vit frætta tað ikki fyrr enn dagin eftir. Eg skal til seinast prísa og lova mínum Harra fyri alt tað, sum hann hevur verið fyri meg bæði á sjógvi og landi. 13

kring knøttin. Tá høvi beyðst hjá Ingeborg Godtfred og børnunum 18 ára gomlu Anniku og 21 ára gamla Elith, at vitja mann og pápa, sum arbeiddi og hevði íbúð í Christchurch í New Zealandi, vóru tey skjót [...] Vit vóru eins og tey flestu í okkara aldursbólki, tá vit vóru ung, bert upptikin av at fara burtur og fáa útbúgving, fyri síðani at skunda okkum heimaftur. - Seinni kemur ynskið at síggja og uppliva hvussu [...] samfeløg og fólkasløg liva og virka. Skuldu vit gera álvara av at fara, so var tíðin komin nú, sigur Ingeborg. Tey komu eisini til heilt annað og øðrvísi samfelag, sum var ógvuliga vælskipað, og har myn

vindeyganum inni í kamarinum hjá Tóri, og eg leypi avstað, og í evstu stund eydnast tað at fáa konuna og børnini úr brennandi húsinum. Tá vit eru komin út á bøin og standa og rópa um hjálp, standa húsini í ljósum [...] glas og vátir hyljar dekka gólvini í húsinum, sum brendu í Miðvági mánanáttina. Brúggersið í eystasta endanum er ikki so illa farið, men tess longri inn vit koma, tess svartari og myrkari verður, og lukturin [...] vóru vit komin uppá pláss, sigur Eyðdis. Og Marner tekur yvir og greiðir frá, hvussu hann varnaðist, at húsini brendu mánanáttina. Sum so mangan áður, kom Tór inn og ballaði seg hjá foreldrunum um trítíðina

Føroyahúsið at vera ein virkin miðdepul við fjølbroyttum tilboðum til ung og gomul, mann og kvinnu. Og hetta lag hevur staðið við og verið ment tey síðstu tíggju árini. Eingin ófriður hevur verið um leiðsluna [...] medaljuni: ein góð og bjørt sólsíða við hugnaligum fólki, hugnaligum løtum og væl eydnaðum tiltøkum, men eisini ein skuggasíða við illgrunasemi og misáliti og harafturat við mistreysti og vónbrotum ? akkurát [...] Felagið og húsið Tað er so óhugaligt at gera nakrar viðmerkingar til drúgvu greinina hjá Ólavi á Heygnum í Dimmu og Sosialinum 8. februar. Har leggur hann Føroyahúsið og leiðaran undir bæði líkt og ólíkt

ofta og riggaði tað væl. Óivað eigur bólkurin í sínum løgum evni til fleiri landaplágur. Tó at tey øll somul vóru fitt og vøkur at hyggja at á pallinum, so hendi lítið og onki á pallinum og so við og við [...] hásæti, tó at teir eru sera fimir til bæði tøkni og ljóðføri. Teir duga óivað, sum fáur, at brúka tøknina og teldurnar, samplarar og annað. Tað hoyrdist. Og at fáa tað at ljóða sum tónleikur av slíkum slag [...] annað. Men tað er so bert eina lagið og kanska smálutir, men óivað hevur onkur argast meira enn eg á hetta. Og kanska var júst tað meinigin?!. Men rátt og gott. Og kynstrið at nýta alt tað teir eiga av

høvundurin hevur ikki sett seg niður og sagt, at nú fari eg at skriva eina bók til tann og tann aldursbólkin. Barnabókarithøvundar hava nógv av barni í sær sjálvum og hava ikki gloymt tað fantastiska við [...] veruligt og keðiligt. Kalla tað veruleikaflýggjan, men skít verið við tí. Í løtuni er Rakel í holt við at skriva tvær barnabøkur. Og eisini eru tríggjar bøkur um skrímslið ávegis frá henni og hinum báðum [...] Rakel er rithøvundur. Fyrst og fremst rithøvundur. Dagliga starvast hon á jarðfrøðisavninum, men rithøvundur er hennara heiti. Hennara hugburður til lívið er ævintýrkendur, og ger hon alt fyri, at geran

ætlaðu sær at velja, og ikki, sum vit høvdu ætlað, hvat ES merkir fyri Evropa og restina av heiminum. Vit komu tó inn á evni sum t.d. menningarhjálp og stuðul til landbúnaðin, og her fingu vit eitt gott [...] høvdu fingið viðførið og leiðin gekk til Helsingør. Tá vit fóru niður til tokið, vóru tey sera bilsin av at síggja, at alt var sera friðarligt og at teimum ikki nýttist at troðka, og at tokið enntá næstan [...] flestu høvdu aldri upplivað at verið so køld fyrr, og harumframt vóru tey enn í stuttum buksum og sandalum. Fleiri av teimum høvdu so gott sum ongi heit klæði og ongar ordiligar skógvar. Tað fyrsta vit gjørdu

gitt um, hvussu tað kann bera til, at lesarar ? og ikki bara teir sum bøkurnar eru miðaðar eftir og ætlaðar til, børn og ung, nei eisini tilkomnir lesarar ? mest sum falla í burturrykking uppi yvir hesum [...] frásagnarlistini á hegnisligan og einskilaðan hátt. Joanne Rowlings veit út í odd og egg, hvat ið ein góð søga er og hvussu hon skal sigast. Hon evnar til eina fjølbroytta og krevjandi søgutilgongd, ið kortini [...] skipað og greið við ongum óneyðugum slankum og burturvikum. Søgan um Harry Potter og vitramannasteinin er bygd upp sum ein spennisøga, ið fer fram í einum heimi, sum í senn er handan okkara og mitt í honum

Ríkissjúkrahúsinum, og føldi eg veruliga, at eg var í góðum og tryggum hondum. Ein føroyskur kvinniligur lækni hevði nógv við meg at gera, og var hon heilt ótrúliga fyrikomandi og dugnalig. Millum annað [...] var ógvuliga trist og tyngjandi. Nógv vóru uppgivin av læknunum og bíðaðu bara, til tey skuldu doyggja. Summar stovur vóru enntá so ræðuligar og daprar, at man næstan fyri ein og hvønn prís royndi at [...] longri og longri millum kilometrarnar, og tyktist teinurin ongan enda at fáa. Eg føldi eisini bara, hvussu beinini byrjaðu at orka minni og minni, men har einki, sum æt: Eg skuldi gjøgnumføra tað, og tað