kvinnu sum forsætisráðharra, Helle Thorning-Schmidt í 2011. Í so máta vóru føroyingar frægari. Tí undir somu grundlóg tók tað Føroyum 78 ár at fáa okkara fyrsta kvinnuliga løgmann, Maritu Petersen í 1993.

ar eru ofta í Japan. Tað er tí at landið liggur á markinum millum tríggjar tektoniskar plátur. Av somu orsøk eru fleiri bygningar í landinum bygdir til at kunna standa sjálvt í rættiliga hørðum ristingum

sigur hann og leggur afturat: – Vit vita altso ikki. Men vit vita, at vit høvdu tyrlu og flogfar í somu hædd, og tað skuldi ikki hent. – Til ein flogleiðara ynskja vit tann hvassasta, klókasta. Vit vilja

nógvum søgum at siga. Honum dámar at lurta eftir útvarpi og lesa bløð, legði Katie Howard aftrat. Í somu sending segði John Alfred Tinniswood sjálvur, at hann føldi seg ikki gamlan. CNN veit eisini at siga

deildir býin Avdijivka eftir bardagar í fleiri mánaðir. Samstundis, eftir at hava gjørt sær dælt av somu strategi sum undir fyrsta vetrinum í krígnum, hevur Russland seinastu tíðina hert álopin ímóti orkuverkum

Gundadali hjá HB, og tað er eingin ivi um, at ætlanin hjá Jákupi á Borg er, at hansara menn skulu brúka somu uppskrift, sum teir gjørdu fyri sjey vikum síðani. Hjá B68 er Villiam Emil Klein ikki á listanum í

Framsýningin kundi væl verið fimm ferð um ikki fimmhundrað ferðir størri enn hon er, men ikki við somu staðseting, tí hon er sama stað, har Ólavsøkuframsýningin í ár varð skipað í teimum smáu klivunum

ndi er, at t í eta verður borið fram sum eda , og endingarsjálvljóðini í Havn stórt sætt eru hini somu sum í Suðuroy. Hetta síðsta ger, at kategoriin ‘tal’ er burtur í førum sum tann stóre bilurin : teir

Kappingin um útlendska arbeiðsmegina verður tó harðari í framtíðini, tí flestu lond í vesturheiminum hava somu avbjóðing sum Føroyar við aldurssamansetingini hjá búfjøldini. Ein triði háttur at økja um arbeiðsútboðið

revurin er úr Havn. Allur tónleikurin er nýinnspældur og nútímansgjørdur. Sangtekstirnir eru teir somu, og orðaval og týðing annars leggja seg tætt upp at tí upprunaligu týðingini hjá Eyðuni Johannessen